| |
| | Άστρο φωτεινό |  | | |
Πήρα του δράκου το στρατί, μήπως σε συναντήσω,
δυο λόγια μόνο να μου πεις, τον κόσμο μου να κτίσω.
Πήρα το δρόμο του γκρεμού, που είχες τη σπηλιά σου
κι έπινες ήλιο να μεθάς, τροφή, τα όνειρά σου.
Γύρισα δω, γύρισα κει, ρώτησα ΄να γεράκι
όμως κανείς δεν σ'είχε δει ,ούτε κοντά στο ρυάκι.
Ρώτησα ένα αητό που από ψηλά κοιτάει,
άστρο μου είπε έγινες τα βράδια και φωτάει.
Κάθομαι τώρα τις νυχτιές παρατηρώ τ'στέρια
για νάβρω το πιο φωτεινό κάνω συχνά νυχτέρια.
Ξέρω αυτό πως θά σ' εσύ, λιγάκι φως να πάρω,
το δρόμο μου για να φωτάς και να το έχω φάρο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
ASTRITISOT
15-11-2017 @ 10:17 | Πολύ ωραίο!!! | | liontari73
15-11-2017 @ 13:46 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | inokrini
15-11-2017 @ 18:11 | Ξέρω αυτό πως θάσ' εσύ, λιγάκι φως να πάρω,
το δρόμο μου για να φωτάς και να το έχω φάρο ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
15-11-2017 @ 22:10 | Πάρα, πάρα πολύ ωραίο, φαίνεται ότι έχει γραφτεί σε γαλάζιο, ελεύθερο ουρανό, να είσαι καλά. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
