| |
Κρύσταλλα.
Να ξεχωρίζεις
ανάμεσα σε τόσες σιωπές
την δικιά σου
μέσα στο χάος
να φωνάζει πιο δυνατά
να παραληρείς
καθώς αφήνεις την μουσική να παρασύρει
το μυαλό σου πέρα από τη Γη
καθώς ο κόσμος εξαφανίζεται
μένεις μόνο εσύ
δυο μάτια
κρύσταλλα
να κοιτάζουν πέρα από το μυαλό
μέσα στο χάος της σιωπής
Είναι οι έρωτες μου που μοιάσανε σε 'σένα,
ή εσύ έμοιασες στον πιο όμορφο μου έρωτα;
Πώς να εκφράσω τις έννοιες;
- είναι τόσες πολλές -
Πως στροβιλίζομαι μέσα μου
και πάλι εμένανε κοιτώ
να στέκομαι μόνος
όχι από επιλογή
από απλή αφέλεια
Το αίμα στα δάχτυλα
η ανάσα
και πάλι μόνος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
