Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άνευ όρων
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άνευ όρων
 Καλησπέρα μας!
 
...Εκεί, όπου οι ασθμαίνουσες ανάσες μου σιωπούν
και στοργικά αφήνονται τα μάτια μου με βλέμμα άγραφο,
απάνω στου λαιμού σου το άχραντο λευκό,
που δίχως φόβο μήτε αιδώ ανέμελα αφήνεται στον ήλιο...
Εκεί, όπου ο χρόνος διαστέλλεται για να χωρεί την κεκτημένη αταραξία σου
και ο χώρος μεταμφιέζεται στο "πουθενά", όπου πάντοτε λογάριαζες να φτάσεις,
εκεί ακριβώς...
στο χθόνιο κέντρο σου και στον ιερό κοχλία του ομφαλού σου,
εναποθέτω εγώ την ύστατη ελπίδα μου
να μάθω...
και μονάχη πια,
απ΄τη ζωή, κι όχι απ' τον ομφάλιο λώρο σου, να θρέφομαι
κι απ' των μικρών θανάτων μου τα απομεινάρια να βλασταίνω.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
Κων/νος Ντζ
12-12-2017 @ 13:27
να μάθω και μονάχος πια, απ΄ τη ζωή κι όχι απ' τον ομφάλιο λώρο σου, να θρέφομαι
κι απ' των μικρών θανάτων μου τα απομεινάρια να βλασταίνω!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
adespotoi
12-12-2017 @ 18:31
τα πουλιά κάποτε πρέπει να μάθουν να ανοίγουν τα φτερά τους μόνα τους. ::love.::
Σέσιλ
12-12-2017 @ 18:41
::hug.:: ::up.:: ::kiss.::
Άηχος
12-12-2017 @ 20:24
Εξαιρετικό!!
::up.:: ::up.::
ακριτας
12-12-2017 @ 20:55
Υπεροχο !!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Μυλόπετρα
13-12-2017 @ 06:31
''...κι απ' των μικρών θανάτων μου τα απομεινάρια να βλασταίνω.'' ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini
13-12-2017 @ 20:38
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μ.Ελμύρας
17-12-2017 @ 05:28
!!!!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
νησιώτης1959
18-12-2017 @ 22:16
να μάθω και μονάχος πια, απ΄τη ζωή κι όχι απ' τον ομφάλιο λώρο σου, να θρέφομαι
κι απ' των μικρών θανάτων μου τα απομεινάρια να βλασταίνω.

::up.:: ::up.::
Κοσμάς Δ.
07-01-2018 @ 15:00
Υπέροχο κι αισθαντικά χαρισμένο
Σαν τριαντάφυλλο ::theos.::
adespotoi
31-01-2018 @ 12:44
και εγώ χάρηκα που επέστρεψες στην σελίδα μου στο στίχοι... ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο