| |
Δίχως να σκεφτείς
Έσπασες όσα είχαμε
Γκρέμισες τοίχους που χτίσαμε
Πέρασες τα όρια και ξεφύγαμε
Ανάμεσα στο πώς και το γιατί
Η αχαριστία σου έγινε οργή
Στα στήθια μου γεννιέται σαν πνοή
η συγνώμη σου για μένα πιά κενή
δεν γεννήθηκες πότε μες την ψύχη μου
δεν σε γνώρισα πότε μες την ζωή μου
απλά χάσου φύγε και άφησε με
μια αξιοπρέπεια που έχω να φορέσω
σαν φόρεμα στο τραγούδι
της λευτεριάς μου να χορέψω
άντεχα με μια σιωπή
να με τράβα σαν άδειο
κουφό σακί, να με πετάει
από εδώ και από κει
τις καταστάσεις να μπερδεύω
να μην μπορώ να την ξεμπλέξω
πίστευα σε μια ζωή
με υποστήριξη για μια καλή αρχή
με έσβησες σαν το κερί
δίχως φλόγα δεν φαίνεται να υπάρχει
μια συνέχεια που προσπαθείς να δεις
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ- 20:44- 10/07/2017
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
