| |
Το δέντρο PonPon
Μια μέρα που φυσούσε απαλά
όταν ξύπνησα άνοιξα το παράθυρο
κι εμεινα άφωνη
απόλυτα συνεπαρμένη
απο τη συνομιλία
του δέντρου με τον άνεμο.
Τοτε μόνο είδα
πως το δέντρο είναι ψηλό
έχει λεπτά μακριά φύλλα
κλαδιά μαζορέτες
που κινούν
φούντες και κρόσια στα χέρια
σε κάθε φύσημα του ανέμου
κι ύστερα σταματούν.
Τόσο χαριτωμένα!
Τόσο δροσερά!
Τότε μόνο το είδα
κι ειπα να στο δείξω
“Δεν μπορώ, δεν μπορώ,
βιάζομαι βιάζομαι”
μου ειπες,,,
Μην ανησυχεις!
Το δεντρο θα ειναι παντα εκει!
Θα σε περιμένει να το δεις!
Τόσο ψηλό κι όμορφο δέντρο!
Οσο ζω και υπάρχω!
Οσο ζεις και υπαρχεις!
Μια ακόμα ομορφιά
που μου αποκαλυφθηκε
απλόχερα!
Θα το λέω PonPon!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
