| |
Το δικό μου
ουράνιο τόξο,
είναι ο πρωινός
χειμωνιάτικος
ήλιος,
που εισχωρεί
από το παράθυρο
στο μικρό
δωμάτιο,
διαθλάται
στην παγωμένη,
κρυστάλλινη
μοναξιά μου
και σκορπίζεται
στους τέσσερις
τοίχους,
μετατρέποντας,
τον χρόνο
σε αίσθηση,
την αίσθηση
σε παύση,
την παύση
σε σιωπή,
την σιωπή
σε αιωνιότητα,
διαθλάται
στην μνήμη,
στην επιθυμία,
στο ακατέργαστο
υλικό,
στην επιβολή
της μίας και μόνης
στιγμής,
απέναντι
σε ολόκληρη
την συμπαντική
πλήξη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
