| |
...ένας Κατεστραμμένος Τύπος έσκυψε -σχεδόν απειλητικά- από επάνω μας, καθώς καταβροχθίζαμε τα γιαουρτλού μας.
"Ρε μάγκες... ώρα καλή... κάνα ψιλό σας περισσεύει, να πάρω ένα γάλα για το στομάχι μου;.."
"Μιχαλάκη!", φώναξε, έκπληκτος ο Αργύρης. "Μέχρις εδώ έφτασε η... χάρη σου; (!!!)"
Ο Κατεστραμμένος δεν απάντησε. Με το έτσι θέλω, άρπαξε ένα τεμάχιο από το κεμπάπ που είχα στο πιάτο μου, και το εξαφάνισε με μια μπουκιά. Πριν καλά-καλά προλάβω να αντιδράσω απομακρύνθηκε τρεκλίζοντας και σκουπίζοντας τα λιγδωμένα του χέρια στο κουρελιασμένο μπλουτζίν.
Ο Αργύρης έσκυψε προς το μέρος μου. "Είναι συμμαθητής μου...", εξήγησε. "Έχει πέσει στην πρέζα ο μαλάκας... καλός μάγκας το πάλαι ποτέ, αλλά γαμώτο..."
Ήταν καλοκαίρι του 1993, on etait jeunes, on etait fous, το Σιδηρούν Παραπέτασμα είχε -επιτέλους- καταρρεύσει, η Ρεμπετιά νεκρανασταίνοταν (εκ νέου), είχαμε ήδη αξιωθεί να γνωρίσουμε από κοντά τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Μάνο Χατζηδάκι, πήδαγα την ουράνια Κ. Ρ., και είχαμε ολοκληρώσει τις ηχοληψίες στο υπόγειο, ερασιτεχνικό στούντιο του Καθρέφτη...
Το τελευταίο πράγμα που φανταζόμουν, ήταν πως θα ήμαστε ακόμη εν ζωή, τόσα χρόνια μετά.
Η Πτώσις τού Μιχαλάκη - Ζεϊμπέκικο
Στίχοι: Αργύρης Σαραφόπουλος - Μουσική: Ίων Πανόπουλος
Στο Περιβολάκι, στην Πλατεία Δαβάκη
Μένει ο Μιχαλάκης, που 'ναι κακό πρεζάκι
Κι άμα θα σου λάχει και λεφτά ζητήσει
Πρόσεξε μονάχα να μη σε μαδήσει...
Φίλοι ήμασταν παλιοί και τον συμπαθούσα
Όμως τον απέφευγα και δεν τον βοηθούσα
Απ' το σπίτι ερχότανε, με παρακαλούσε
Κι όλο για την πρέζα του με παρενοχλούσε...
Στην πλατεία θα τον βρουν, μέρα - μεσημέρι
Με δεμένο ένα πανί στο δεξί του χέρι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
