Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κeaton (francesco Guccini)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269427 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κeaton (francesco Guccini)
 Με συστολή, σεβασμό και αγάπη στον μεγαλύτερο, ίσως, εν ζωή τραγουδοποιό της ιταλικής μουσικής, επιχειρώ μια ακόμη μετάφραση τραγουδιού του. Ο ήρωας παραλληλίζεται με τον Βuster Keaton, τον θλιμμένο κωμικό πρωταγωνιστή ταινιών του βωβού κινηματογράφου.
 
Keaton φωνάζαμε εκείνον τον πιανίστα,
που δεν τον βλέπαμε ποτέ του γελαστό,
ενώ οι υπόλοιποι πεθαίναμε απ' τα γέλια
να τον κοιτούμε εκεί , αλεξικέραυνο ορθωμένο σε αγριεμένο ουρανό.
Βάσανα διάσπαρτα, μπελάδες της αγάπης,
βάσανα ανέλπιδης ζωής κι αφηρημένης,
που όλο κεντούσανε στην έκθαμβη ζωή του
της γοητείας του το πανί… ευαισθησίας αυξημένης...

Ο Keaton μάς συστήθηκε ως τζαζίστας,
αγνός, με πάθος, σαν Τρίτο Πρόγραμμα ρετρό,
με την προκατάληψη όποιου αισθάνεται αρτίστας,
γιατί δεν έβγαζε αυτός λεφτά απ' τα τραγούδια, όπως εγώ...
Μα όταν παίζαμε ήταν πάντα ορεξάτος,
ήμασταν, λέει, δυο ακροβάτες της μελαγχολίας,
αφού δουλειές διάφορες κάνουμε, προπάντων,
εμείς που ζούμε... απ' τη δική μας φαντασία….

Και αναλύαμε, μετά τη συναυλία ,
άυπνοι, νεκροί, σε κάποιο μπαρ τα βράδια εκείνα,
πολιτική, ποδηλασία, κάποια ιστορία
αληθινή, δελτία καιρού με φαντασία,
και πόσο ήτανε σπουδαίο μέσα στον κόσμο
να μην υπάρχουν μουσικές και λέξεις μόνο
και πόσο ήτανε σπουδαίο αυτός ο κόσμος
να μην είναι όχλος, έρημος και μόνος.

Αχ, Keaton… Keaton, που να ' σαι τώρα, Keaton;
πoύ να 'χεις τάχα χαθεί τώρα,Keaton,
και, άραγε, ότι σε ψάχνω το ξέρεις;
Αχ, Keaton… Keaton, γιατί απόψε, Keaton,
αυτή τη νύχτα, Keaton, θα ‘θελα τόσο να σ' ακούσω να παίζεις...

Και φωτιζόταν σε μια στιγμή μονάχα,
μες στην εφήμερη συνήθεια κάποιας μέρας,
από χαρά μεγάλη έλαμπε, στ' αλήθεια,
όταν πλησίαζε στου πιάνου την ταστιέρα…
και προτιμούσε αυτές τις λίγο παλιωμένες,
ακουμπισμένες από δάκτυλα αγνώστων,
λίγο ξεκούρδιστες μα και κιτρινισμένες
από την άγνοια… και το πάθος των ανθρώπων...

Και καβγαδίσαμε μια μέρα με μανία
για μια πρώην του και έπειτα δική μου,
μπερδέματα είχε, μια –σχεδόν- εγώ αμαρτία,
και ηττηθήκαμε απ' τη θλίψη μας του απείρου.
Έτσι χαθήκαμε, σχεδόν χωρίς μια λέξη,
δίχως μετάνοια, με θυμό μέσα στα στήθια,
σαν δυο παιδιά που στο σχολείο έχουν αγριέψει,
όπως δυο γέροι, που αγαπήθηκαν στ' αλήθεια...

Κι έπειτα άρχισα παντού να τον γυρεύω,
σ' υποτιθέμενους μαέστρους μ' άθλια μνήμη,
και στο τηλέφωνο «αρχι-ψάχτες» πιλατεύω
μα ούτε ίχνος του δεν μοιάζει να' χει μείνει...
Για μια στιγμή μιλούν για εκείνον, τον θυμούνται,
κάποιος τον είδε, λέει, μα από απόσταση μεγάλη,
και με χαμόγελο σβησμένο, όλοι μα όλοι,
σαν να μου λένε: "παράξενο ήταν παλικάρι..."

Αχ, Keaton… Keaton, που να ' σαι τώρα, Keaton;
Ας μ' έβλεπες με το παλτό μου, σε στυλ Μπόγκαρτ, Κeaton,
κάτω απ' τη βροχή, να σε ψάχνω (το ξέρεις;)….
Αχ, Keaton… Keaton, τι να 'χεις γίνει, Keaton;
Αυτό το βράδυ μου λείπει… η επιθυμία σου μαζί μου να παίξεις.

Και τελικά ποιος ξέρει ποιος με δικαιώνει,
μα, πιθανότατα, αυτός δεν ξέρει ουδόλως,
πως σ’ επαρχία, σαν βαθύ τέλμα, με σπρώχνει,
τόσο απόμακρη απ' το να παίζουμε μέσα στον κόσμο...
Μια επαρχία σαν μεγάλη ήττα,
και καν δεν είμαστε ευπρεπής μειοψηφία,
και μες στο τέλμα μας, πυκνοί σαν νύχτα,
οι ήχοι των κουνουπιών… και πώς να παίξεις μελωδία...

Τον βρίσκω… μα πια δεν μοιάζει να είναι ο Κeaton,
και ας χαίρεται στ' αλήθεια που με βλέπει.
Λέει: "Φάνταζε εύκολο ν'αγγίξουμε όλοι εκείνον,
τον ουρανό, μα αυτός ακίνητους μας θέλει".
Και επιτέλους πια γελά, γελά πολύ και έχει παχύνει,
κι όρκο μου δίνει πως δεν νιώθει δυσφορία,
κι έχει ξεχάσει ήδη και τη jazz εκείνη:
βρίσκεις ρυθμούς, λέξεις και χρόνους… και μέσα στα νοσοκομεία...

Κι, αφήνοντάς με, στην αρχή της νύχτας πάνω,
μου λέει: " εν τέλει, σε παλιά βωβή ταινία,
ακούς το soundrtack, δεν χρειάζεται το πιάνο..."
και χαιρετιόμαστε σε απόλυτη ησυχία.
Και βγαίνω έξω με τα περιοδικά μου,
για γέλια διάθεση δεν έχω εγώ καμία,
με περιμένει ένα τρένο στον σταθμό μου
και μ'ενοχλεί… του γύρω κόσμου η φασαρία.

Αχ, Keaton… Keaton!

(Ο Keaton, ο αληθινός, την τελευταία φορά που τον είδαν, περπατούσε:
Μέσα στους δρόμους και στης Ρώμης το αγέρι,
στο διάλειμμα μιας ταινίας των Franchi e Ingrassia.
Χίλια λίτρα αλκοόλ είχε μέσα στο αίμα,
όπως πάντα το πρόσωπο , χωρίς ευθυμία.
Κάθε μέρα μεθούσε
με τους ντόπιους εργάτες
και είχε πλέον μπροστά του την κίρρωση του ήπατος,
αφού… το κοινό του τον ένοιαζε πιο πολύ απ' το συκώτι του,
και οι ηλεκτρολόγοι, εν τέλει, του προκαλούσαν συμπάθεια.
Και εκείνοι τού φώναζαν " Μα για δες τον! Τι πλάκα έχει ο Keaton!"
το λευκό όταν πίνει των μυστήριων λόφων της Roma
ή του νότου το μπρούσκο, δοκιμή του απείρου,
μες στο στόμα όποιου έχει… καλό λόγο στη γλώσσα…).

(Ποίηση, μελοποίηση και ερμηνεία: Francesco Guccini.
Απόδοση στα Ελληνικά: Pennastregata)




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
pennastregata
20-02-2018 @ 16:13
www.youtube.com/watch?v=vV1QGxtHEQA
Πέρα από την απόδοση στα ελληνικά, αποπειράθηκα να διατηρήσω στοιχειωδώς και το όποιο μέτρο ή εσωτερικό ρυθμό έχει το τραγούδι ώστε, με λίγη προσπάθεια, να μπορεί να τραγουδηθεί και μεταφρασμένο.
Ευχαριστώ όσους έχουν τη διάθεση και την υπομονή να το διαβάσουν και, γιατί όχι, να το ακούσουν παράλληλα...
Rannia . k
20-02-2018 @ 17:40
Καταπληκτικό Αγάπη!!!
Την καλησπέρα μου και Καλή Σαρακοστή!!!
::love.:: ::love.:: ::love.::
Μυλόπετρα
20-02-2018 @ 18:56
Πολύ ωραίο...εύγε ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Σέσιλ
20-02-2018 @ 19:09
Μπράβο Αγάπη !!!
Έκανες εξαιρετική (και συγχρόνως πολύ κοπιαστική) δουλειά !!!
Καλή Σαρακοστή !!!
::hug.:: ::theos.:: ::kiss.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-02-2018 @ 19:35
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
20-02-2018 @ 20:41
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ονειραμοιβος
20-02-2018 @ 21:35
φανταστική δουλειά.
Μαυρομουστάκης
20-02-2018 @ 21:45
Τι να πει κανείς εδώ.
Υπέροχη δουλειά.
Εγώ προσωπικά συγκινήθηκα, μιας και ο Buster Keaton
ανήκει στους αγαπημένους μου ηθοποιούς και αν δεν απατώμαι πέθανε από κίρρωση του ήπατος.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ Αγάπη....
pennastregata
20-02-2018 @ 23:00
Σας ευχαριστώ όλους, από καρδιάς...
Oλύμπιος-Θεός
22-02-2018 @ 11:08
::1255.:: ::hug.::
inokrini
22-02-2018 @ 21:58
::1255.:: ::love.::
daponte
04-08-2018 @ 16:27
Μπράβο σου Αγάπη!

Με το καλό, κι άλλα τέτοια!
Κων/νος Ντζ
07-09-2022 @ 07:23
Μπράβο σου!!!!

::angel.:: ::angel.:: ::angel.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο