Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μοίρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μοίρα
 
Θαρθώ μια μέρα κι ας με διαβούν τα χρόνια
Κείνα θα φύγουν ύστερα μα εγώ θα μείνω αιώνια
Θαρθώ σα ξεσκισμένο κύμα που στην βαριά ανεμοζάλη
Αναζητεί τη μοίρα του στ’αμμουδερό ακρογιάλι
Ήδη ονειρεύομαι το δρόμο που θα πάρω
Το φώς που θε να ιδώ μακρυά σαν κάποιο φάρο
Και τη στιγμή που ανάλαφρα χωρίς και να τρομάξω
Σα ναυαγός θα πέσω και θ’αράξω
Θαρθώ το θάμα να ζήσω και να δώ
Τη μέθη εκείνη τη βαθιά να τηνε ξαναζήσω
Κι αν χίλιοι χρόνοι μούλαχαν να μένω να σκεβρώνω εδώ
Δε θα πεθάνω σε σένα πριν γυρίσω

Θάναι μια μέρα γάργαρη θάναι μια θάλασσα καλή
Και θάναι το καράβι μου καλόδρομο κι ωραίο
Στην πλώρη εγώ θα στέκομαι ,θ’απλώνω μια ματιά θολή
Και δακρυσμένος θα γελώ και γελαστός θα κλαίω
Θα στραφταλιάζει ολόγυρα γύρω και μέσα μου το φώς
Μέσα και γύρω μου η χαρά σαν άρπα θ’αηδονίζει
Κι αγάλια θα μου γίνεται πάλιν ο κόσμος αδερφός
Κι αυτός,αδέρφι μου παλιό θα με ξαναγνωρίζει
Κι όταν τα μάτια σου αντικρύσω κι εκείνα με κοιτάξουν στοργικά
Στην ύπαρξη μου ολάκερη μια βρύση θ’αναβρύσει
Εκείνη η βρύση που ύπνωνε θ’αρχίσει να κυλά ξανά
Και κείνη πούσπασε η φωνή θα ξαναντιδονίσει
Αχ τα τραγουδια τα καλά που απ’τα βάθη θ’ανεβούν
Τα πέταξα ο τρελλός τάχω πατήσει χάμου
Μα τώρα πιο σοφά απο με θε νάρθουν όλα να με βρούν
Για να τα πώ και να με πούν –δικός τους και δικά μου!



ΠΑΧ


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΒΥΡΩΝ
02-03-2018 @ 09:11
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
02-03-2018 @ 10:43
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΑΛΣΑΜΟ
02-03-2018 @ 15:32
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
02-03-2018 @ 15:57
Κι όταν τα μάτια σου αντικρύσω κι εκείνα με κοιτάξουν στοργικά
Στην ύπαρξη μου ολάκερη μια βρύση θ’αναβρύσει
Εκείνη η βρύση που ύπνωνε θ’αρχίσει να κυλά ξανά
Και κείνη πούσπασε η φωνή θα ξαναντιδονίσει
Αχ τα τραγουδια τα καλά που απ’τα βάθη θ’ανεβούν
Τα πέταξα ο τρελλός τάχω πατήσει χάμου
Μα τώρα πιο σοφά απο με θε νάρθουν όλα να με βρούν
Για να τα πώ και να με πούν –δικός τους και δικά μου!

ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!! ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ............... ::hug.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
02-03-2018 @ 20:22
Είχα μέρες να διαβάσω ποιήματα, κοιτώ με μεγάλη συγκίνηση τι όμορφη που είναι η πένα σου, είναι χαρά, γνώση και προίκα για εμας το να μοιράζεσαι μαζί μας τον εξαίσιο τρόπο γραφής σου μαζί μας, ευχαριστούμε Άντη καλό βράδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο