| |
Ελλείψει έκλειψης
Την ψυχή ενός παιδιού σκέφτομαι,
που μεγαλώνει στην φωλιά ενός πουλιού.
Πόσο αγνή και τρυφερή ζωή στα σπάργανα!
Πόσο τέλεια!
Κι ύστερα, δένει το σώμα κι αγριεύει.
Πετά και ψάχνει για εκλείψεις.
Να συμπληρώσει τα θνητά κενά, για να πεθάνει.
Κάποτε στην αγάπη φτάνει
και συναντά τον ήλιο, λίγο πρίν τήν έκλειψη.
Βλέπει το στέμμα του ήλιου, να γίνεται σκοτάδι.
Μια έλλειψη ακόμη, συναντά την έκλειψη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
