| |
Για όλα φταίνε οι ποιητές και τα ποιήματα
που τάχα λένε συνειδήσεις αφυπνίζουν
μιλώντας για βουνά, για θάλασσες για κύματα...
μα τη δική τους τη συνείδηση κοιμίζουν
Λένε, οι λέξεις τους προβάλλουν τάχα αντίσταση
απέναντι σε μια εποχή πεζή και στείρα
και με στιχάκια του συρμού, για την περίσταση
ρίχνουν το φταίξιμο στην άδικη τη μοίρα
καυτηριάζουν του καιρού τα κακώς κείμενα
τον πόλεμο την πείνα και την κτηνωδία
μέσα από ρήματα με δίχως υποκείμενα
όλα επιτρέπονται, ποιητική αδεία
Τα λόγια τους πότε ψυχή, πότε προσποίηση
Κι ήταν φορές που απ’ την αλήθεια τόσο απείχαν
για όλα φταίνε οι ποιητές, για όλα η ποίηση
μα τι θα κάναμε στ’ αλήθεια αν δεν υπήρχαν;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
