| |
Καρφωμένη η κορνίζα σου στον τοίχο
Και ένα ρούχο σου παλιό
Το αγγίζω και με δάκρυα στα μάτια
Σε θυμάμαι και πονω.
Μέσα στο καταχείμωνο
Μοναχος μου πηγαίνω
Τα βήματα μου τα βαριά
Απ' τον χαμό σου σέρνω.
Και ένα γράμμα σου παλιό που μου είχες στείλει
Μου έγραφες ότι πολυ με αγαπάς
Κάθε βράδυ το γράμμα σου διαβάζω
Και είναι ατελείωτες οι ώρες λησμονιάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
