| |
| | Το Συννεφοστρατο |  | | | καλη μεγαλη εβδομαδα | | |
ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟΣΤΡΑΤΟ
6-4-15 M.Δευτερα 9πμ.
απο τη συλλογη στοχασμοι
-Καλημερίζει ο ουρανός και στέλνει τ'άρωμά του διάχυτο
μικρο της μοναξιάς κοπέλι!
Βγήκαν οι νύμφες με σταμνία,στης βρύσης το καρτέρι,
πολύτιμες σταλαγματιές βάλαν εκεί,αγγέλοι
........................-Καί νόα το!έρχεται η ευλογιά!
Τ'αέρι,σπρώχνει απαλά τα συννεφόστρατα.
Όποιος προλάβει τα διαβεί κι όποιος τα συναντήσει.
Τάχα τι κρύβουν μέσα τους;;
Ασ'την ψυχή να ζήσει!........ανέβα!!!!!
Τράβα προς τα'κεί!!!!!! που βλέπεις φώς να πέφτει.
Χρυσή βροχή ο ουρανός στολίζει.
Άλλαξε ρούχα! πέτα τα βαριά!της γής απομεινάρια.
Φόρα τ'αραχνούφαντα!που αγαπά τ'αέρι
να τα χορεύει 'δώ!κι εκεί!δροσώντας το κορμί σου,
που άφησε της φυλακής,του κρεββατιού το στρώμα
.................δρασκέλισε! δεν άγγιξες ούτε αρχή ακόμα!
-Πάρε απο τη χρυσόσκονη,στολίσου να λαμπρύνεις!
Ψάχνειη ψυχή σου τον Θεό,τα λόγια ν'απευθύνεις
όμως δεν ξεύρει την αρχή,την μέση και το τέλος
Βλέπει στρατιώτες με φτερά και με χρυσά τα βέλη,
που δεν λαβώνουν την καρδια,μονάχα στάζουν μέλι.......
βούηξ'ο τόπος όλος 'δω! χρυσόφτερα μελίσσια!
τρυγάνε μέσα στους ανθούς στα ουρανοπεριβόλια
-Το πανε στη Βασίλισσα! 'Τοιμάστηκε!
τώρα θα το ξοδιάσει όλο!για το αγνόκερο!
να καίει στο καντήλι! μεσα σε δισκοπότηρο το χρυσοσκαλισμένο
- Χαίρει και Κλαίει ταυτόχρονα!
Διαμάντια τρέχουν περισσά απ'των ματιών τις άκρες.
Θυμάται τώρα η Κυρά,της ζήσης Της τις στράτες,
που αγκομάχαγε! πονά!Μάνα χαροκαμένη!
να βλέπει τότε την ΖΩΗ! να είναι, 'ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ!!!!!!
Κι όλα απ'αρχής ξανάρχονται,ποτάμια τα δάκρυά Της.
Γέμισαν συννεφόστρατες! την γη για να ξεπλύνουν,
σαν φτάσουν κάτω στους κρουνούς.
...............Έτσι η γη 'βλογάται!!!!!!
Ασ'τα μαλλιά σου νάν'λυτά!
στ'ανέμισμα και στη ματιά του ήλιου.
πάρε όλες τις θύμισες απ'τίς στροφές της ζήσης.
Ντύσου αγάπη περισσή!
όλα θα τάναστήσης σταχομαζώχτρα τ'ουρανού!
-Πάρ'τη φλογέρα τ'ουρανού,την άρπα του μυαλού σου
στήσ'το τραγούδι το γλυκό,στου ουρανού τη στράτα.
αγ'απη μου αληθινή,τα δάκρυα σταμάτα!
μην πνίγεις άλλο τους ανθούς! ασ'τους να ξεπροβάλλουν
-Πάρε κοχύλι τ'ουρανου,κι άκου αχνό θαλάσσης
γλύκανε κι άλλο η ψυχη,τις στράτες θα προφτάσης
σειρήνες τ'ουρανού γλυκά μεθάνε με τραγούδια
πετας χαρά μου!'δω!κι εκεί! σε δρόμους πού'χει η Πούλια
στους μόλους τ'ουρανου,περνάν,καράβια φτερωμένα
μη τσαλακώσουν λούλουδα,πού'ναι,'κει! απλωμένα
άρωμα θαλασσοανθών σκόρπισ'ο ουρανος μου!
σαν διάβηκες την στράτα του,στολίστηκες με φώς μου
Στο συννεφόστρατο αυτό,είδες πολλά ψυχή μου
'τοιμαστηκες για τη ζωή,που έχει η αυλή μου!
κ.λ.INOKRINi
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | K.L.INOKRINI | | | |
|
Κων/νος Ντζ
03-04-2018 @ 00:23 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Γιάννης Κατράκης
03-04-2018 @ 00:27 | -Πάρε κοχύλι τ'ουρανου,κι άκου αχνό θαλάσσης
γλύκανε κι άλλο η ψυχη,τις στράτες θα προφτάσης
σειρήνες τ'ουρανού γλυκά μεθάνε με τραγούδια
πετας χαρά μου!'δω!κι εκεί! σε δρόμους πού'χει η Πούλια
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ....!!!!! Μπράβο Κατερίνα ... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | tabasco0
03-04-2018 @ 00:39 | ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
03-04-2018 @ 00:59 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | aridaios
03-04-2018 @ 03:00 | Πάρ'τη φλογέρα τ'ουρανού,την άρπα του μυαλού σου
στήσ'το τραγούδι το γλυκό,στου ουρανού τη στράτα.
αγ'απη μου αληθινή,τα δάκρυα σταμάτα!
μην πνίγεις άλλο τους ανθούς! ασ'τους να ξεπροβάλλουν
Τι ωραιο.τι γλυκοοοοοοοοοοοοοοο ::rock.:: | | elena351
03-04-2018 @ 04:58 | ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ !!!! Εύγε !!! ::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
03-04-2018 @ 08:11 | ::love.:: ::theos.:: ::love.:: | | inokrini
03-04-2018 @ 09:00 | καλημερα παιδια καλη συνεχεια σας ευχαριστω απο καρδιας ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Oλύμπιος-Θεός
03-04-2018 @ 11:32 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ταπεινος ναρκισσος
03-04-2018 @ 11:37 | Αληθινά είναι όμορφο στις εξαίρετες συλλογές που το περιγράφουν ! ! ! | | Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
04-04-2018 @ 09:38 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | νησιώτης1959
04-04-2018 @ 20:31 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
