Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χίλια γράμματα στον ουρανό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130915 Τραγούδια, 269490 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χίλια γράμματα στον ουρανό
 999 και 1 γραφές, αύριο στο περιβολάκι. Χίλια γράμματα στον ουρανό, σε σας καλοί μου φίλοι, ευχαριστώ, Καλή Ανάσταση, Γεωργία.
 
Έστειλα χίλια γράμματα, εκεί ψηλά στ` αστέρια
να σου τα δώσω φυλαχτά, στ ακριβά τα χέρια
όλα γράφουν, μου` λειψες! μιλώ μονάχη στα χαρτιά
το μολυβάκι σου κρατώ, που μ` άφησες κληρονομιά.

Μεταξούλα γλυκιά μου, μιλώ μ` αυτό τα βράδυα
ακουμπάω, ψυχή, καρδιά, στου κόσμου τα σκοτάδια
άλλες μέρες είμαι αετός, άλλες ένα ορφανό σπουργίτι
άλλες γελώ σαν το παιδί, στης αετοφωλιάς τη σκήτη.

Έχω κραγιόνια, ζωγραφιές, γυαλιστερές ιχνογραφίες
όταν πονώ κι όταν γελώ, γράφω εκθέσεις κι ιστορίες
γυρίζω πίσω στη σπηλιά, ψάχνω τα χέρια της μάνας
εκείνα που έψαχνες και εσύ, στους χτύπους της καμπάνας.

Μεταξία αδερφή μου, εκεί στον Παραδεισένιο σου κήπο
δώσε στη μάνα ένα φιλί, πες της, κάπου ανήκω
ανήκω στα λεύτερα πουλιά, που διαβατάρικα περνούν
στ` άσπρα τα περιστέρια μου κι όσα στη γη πονούν.

Μιλώ στ` αγέρι, στους θεούς, σε μια ροδιά ανθισμένη
στις μυγδαλιές μας στην αυλή, μιλώ στην οικουμένη
πες` της πως ξέρω γράμματα, πλατιά να σου γελάσει
τα` μαθα όλα μονάχη μου, ένα τραγούδι ας πιάσει.

( Το βλέπεις κείνο το βουνό, που` ναι ψηλά από τ` άλλα )
το στόλισα με γράμματα, σε χρυσαφένια σκάλα
που`χει αγκάθια και γυαλιά, σύρματα και στενάγματα
του αργαλειού τα νήματα, γράμματα και σπουδάγματα.

Που` χει Ηλιόχαρη λεύτερη, ψηλά εκεί στο πύργο
μια γαλανή πανώρια, στων αμπελιών τον τρύγο
χίλια γράμματα στον ουρανό, σε σας καλοί μου φίλοι
χίλια τα βράδυα λυτρωμού, στ` ονείρου μου τη πύλη.

Χίλιες γραφές μιας προσευχής, δίχως θεό παραλήπτη
για τ` ανθρώπινα, τ` αληθινά, στου Info μας το σπίτι.
Χίλιες βραδιές ξενύχτησα, μ` ένα μολύβι συντροφιά
σαν τους τρελούς φτιάχνω στιχάκια, που λεν και μοναξιά.

Χαρτιά λευκά του λυτρωμού, με την ψυχή αφιερωμένα
στην Μεταξία εκεί στ` αστέρια, στο Γιάννο μου που`χω καδένα
χιλιάδες του μελανιού τα σημάδια κι όσα κι αν γράψω κι άλλα
δεν έβλεπε Ουρανό η σπηλιά!! κι ήταν χωμάτινη η σκάλα!!

Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα
Γ. Σεφέρης

Θαρρώ δεν θα με μαλώσει ο ποιητής, το διάλεξα ψάχνοντας μια ώρα.

3-4--2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
03-04-2018 @ 01:25
Καλοί μου φίλοι δεν φανταζόμουν ότι στο μεταίχμιο της ζωής μου, θ` αρχίσω να μουτζουρώνω χαρτιά με στιχάκια, με κατεβατά, μ` ότι μου κατέβει στην κυριολεξία. Αυτές οι γραφές είναι και σε εσάς αφιερωμένες, εσείς μου δώσατε αυτές τις χίλιες ημέρες χαρά, τιμή και συγκίνηση, αν θα πω ότι κάνατε πιο όμορφη την ζωή μου, δεν θα είναι ψέμματα.Τα αφιέρωσα στην Μεταξία γιατί νομίζω μου έστειλε ένα μολυβάκι να μερώσω τον πόνο μου όταν έφυγε για το μακρινό ταξίδι, το πρώτο ποίημα που έγραψα στην ζωή μου ήταν 20 μέρες μετά το θάνατο της, πήρα ένα χαρτί κι ακούμπησα την καρδιά μου. Δεν σταμάτησα από τότε κι ούτε ξέρω πια πόσα είναι γραμμένα στα μπλοκ, χοντρικά!!!γύρω στα 5.000, αν μου τα πάρουν με το κιλό! κάτι ψιλά θα βγάλω. Όπως και να έχει δεν δίνω δεκάρα αν θα μου στείλει μήνυμα ο Λιβάνης γιατί γνωρίζω καλά ότι όλα, όσα αυτοί ορίζουν είναι κέρδος, δεν έχουμε την ίδια ζυγαριά !!! σιγά μην σκάσω, (Την Μαντά αν δεν τη φτάσω!! ) μια χαρά είμαι εδώ μαζί σας, σας ευγνωμονώ κι όσες χαρές μου δώσατε, άστρα να γίνουν να φωτίζουν τις ζωές σας, Γεωργία.

Τέλος έχω μόνο μια ευχή κι επιθυμία, κάποτε να τα διαβάζει ο γιος μου και να γελά. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Αγιοβλασιτης
03-04-2018 @ 01:24
Τα ποιήματα σου κρύβουν ανθρωπιά πόνο και προβληματισμό....
Ο γιός σου θα νοιώθει πολύ περήφανος για εσένα όταν
τα διαβάζει...
aridaios
03-04-2018 @ 02:55
Ευτυχισμενος που θα εχει τετοια σοβαρη και μυαλομενη μανα...
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::



κ οχι ξεροκεφαλλη
Γιάννης Κατράκης
03-04-2018 @ 08:28
" Μικρά Αριστουργήματα" τα γραμματά σου Γεωργία ...

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
inokrini
03-04-2018 @ 09:06
αριστουργημα τρυφερη μου ψυψη!!!!!καλη ανασταση ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΒΥΡΩΝ
03-04-2018 @ 09:47
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
03-04-2018 @ 10:09
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ταπεινος ναρκισσος
03-04-2018 @ 11:21
Περίτρανοι οι λόγοι της πνευματικής ευμορφίας σου ! ! !
Ευλογημένη αναστασή σου ! ! !
CHRISTOS-1979
03-04-2018 @ 12:58
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ...
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΛΗΘΙΝΟ!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...ΜΙΛΑΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ
νησιώτης1959
04-04-2018 @ 20:30
Σου εύχομαι να τα διαβάσει μια μέρα ο γιος σου και να νιώθει περήφανος για σένα...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο