| |
Το ραντεβού στην Κοπεγχάγη
Στο κάθε που παγώνω / ξεροστάλιασμα
το σώμα μου πληγώνω / με οργή
και δέχομαι τ’ αέρα / τ’ αναμάλιασμα
θετής να ‘ταν μητέρας / η στοργή.
[I]Και στέκω κείθε άπραγος / στο κράσπεδο
το δάκρυ μου να χύνω / σταλαξιά
των τύψεων φιλάρπαγος / ριψάσπιδος
του πόνου σαν πίνω / μοναξιά..[/I]
Των πόθων μου ζηλώνω / τα τιμήματα
στα πάθη μου φιλιώνω / ηθική
του άγραφού μου νόμου / τ’ ανομήματα
σε μια γωνιά του δρόμου / Δανική
[I]Kobmargergade λεν το δρόμο / που με στοίχειωσε
μπροστά στο κόκκινο το σπίτι / με την τέντα
κι είναι ο τάφος που το σώμα μου / το γδίκιωσε
κι είναι εκεί που δεν αρθρώθηκε / κουβέντα[/I]
Εκεί στον πολυσύχναστο / πεζόδρομο
στο café Norden το ασύχαστο / στην άκρη
μπήκα για πάντα σε αγύριστο / μονόδρομο
κι έχει ένα δένδρο που το έθρεψα / με δάκρυ .. ..
-.-
(2008)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
