| |
πίσω απο τα κόκκινα χωριά
βάδιζα στο δρόμο της επιστροφής
Αυγόρου,Λιοπέτρι,Φρέναρος,Δερύνεια
κι ύστερα στα αντικρυνά
μια πολιτεία που χάθηκε νωρίς
και της Άνοιξης ένα προχώρημα
πήγαινα ωστόσο
έβλεπα τη νιότη μου να ανοίγει
με μνήμη πιο φορτωμένη
νιόσκαφτη τι να την ξεριζώσω
ανθισμένη βήμα το βήμα να ξετυλίγει
κάποιο νήμα της παλιό
φτιαγμένος πια με του δρόμου τις φωνές
μες στο ρίγος του μεσημεριού
φίλους καιρό είχα να δώ
μα ξάφνου έβρεχε απο όλες τις μεριές
και φύσηξε αγέρας πανικού
πάνω απο τους κήπους της Ακτής
κατέβηκα στην Ευαγόρου
το συντριβάνι μου φάνηκε στεγνό
και τα σινεμά της κλεισταμπαρωμένα
γυάλιζε η ρομφαία κάποιου μοβόρου
που με κοίταζε με βλέμα φονικό
ελεύθερος ξέφυγα
μπήκα σε ένα γνώριμό μου σπίτι
γύρεψα το φυλαχτό του
που δεν φύλαξε
μήτε εκείνον μήτε το σπουργίτι
και μαύρισε το φτερό του
να τον περιμένει
Μιχάλη!...
ΠΑΧ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
