| |
| | Ήλιε |  | | |
Άλλη μια μέρα περιμένω να βραδιάσει,
δίνω το νου μου στο βασίλεμα ξανά,
είναι το κόκκινο που πάει να ξεγελάσει,
πως δεν ανήκει στη πληγή που με πονά.
Βαρέθηκα απόψεις και ανθρώπους.
δεν βρίσκεται εκεί η γιατρειά,
είναι στη θάλασσα που κάθε βράδυ αφήνεις,
το αίμα σου να πάρει μακριά.
Είναι η αύρα της νοσταλγική,
μα ευτυχώς δεν φτάνεις στον βυθό της,
έχω ακούσει για σειρήνες μοχθηρές,
που κάλιο καρχαρίας να σε δαγκώσει.
Άλλη μια μέρα περιμένω να βραδιάσει,
έχω τη θάλασσα πλέον ψυχή,
κάθομαι δίπλα της, δεν έχει πλέον γνώμη,
το κύμα της δίνει και παίρνει στη στιγμή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Νικηφόρος Ουρανός 38
27-04-2018 @ 19:53 | Ιδιαίτερο, ξεχωριστό
και τέλεια δοσμένο!
Καλό βράδυ! | | Αγιοβλασιτης
27-04-2018 @ 20:04 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | frasd85
27-04-2018 @ 22:00 | Σας ευχαριστώ, καλό βράδυ! | | Κων/νος Ντζ
28-04-2018 @ 09:06 | Βαρέθηκα απόψεις και ανθρώπους.
δεν βρίσκεται εκεί η γιατρειά,
είναι στη θάλασσα που κάθε βράδυ αφήνεις,
το αίμα σου να πάρει μακριά.
Πολύ καλό! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
