| |
Με οχέντρας όνειρα τις νύχτες αναλώθηκες
κι ήταν μπροστά σου οι γκρεμοί που δεν τους είδες
μα οπτασίες αυγινές ήρθαν και σώθηκες.
Φέξαν το δρόμο σου νυχτιάς πυγολαμπίδες
Ρηγματωμένες εποχές, και κατηφόρισες
λιβανιστήρια των καιρών οι χαρμολύπες
Μέσα στο άδειο της νυχτιάς μόνη προχώρησες
μα για τον έρωτα κουβέντα δεν μας είπες
Όρμοι του χάους οι καρδιές ,με χίλια αινίγματα
μα ποιες ξενόφερτες σκιές να μας τα λύσουν
Πως η αγάπη να σωθεί με τόσα ρήγματα
άμα του κόσμου οι Θεοί δεν συμφωνήσουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
