| |
Κάπου εκεί πέρα στο Σύμπαν
γκρίζα σύννεφα αφρίζαν
στον απόηχο μιας νύχτας
με το φως μιας καταιγίδας
Μες το πρίσμα των ματιών
μικρών αρχέγονων κοματιών
ρανίδες τρύπωσαν μυστικά
που γράφανε τ'όνομά σου γλυκά
Μαγεμένος στον μικρό σου αυλό
τι πιο αθώο και πιο απλό
το χέρι μου απλώνω νοητά
κάνε το ίδιο να βρεθούμε κοντά (επωδός)
Ξέρω πως αυτή την στιγμή
το φεγγάρι κοιτάω τον ήλιο εσύ
μα κάπου το Σύμπαν συνομοτεί
και στο χωροχρόνο είμαστε μαζί
Τ'αστέρια χορεύουν γύρω μας
και ζωγραφίζουν τ'όνειρό μας
μικρές πυγολαμπίδες κάπου στη Γη
είναι η φιλία μας μοναδική
Επωδός (δις)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
