| |
Πες μου γιατί δεν μου έστελνες απλά
μια καληνύχτα
Κι εγώ πια δεν ξεχώριζα,
αγάπη ψέμα ή αλήθεια
Μπορεί να σου φαίνονται χαζά
όλα αυτά που νιώθω
Με αισθήματα παλιά μαλώνω,
όπως έρωτα,αγάπη,πόθο
Εγώ σου έστελνα πάντα πρώτος
την στερνή μου αλήθεια
Και δεχόμουν πάντοτε
την ίδια ξερή καληνύχτα
Νόημα κανένα
κάποιες στιγμές στα χαμένα
4 μήνες και κάτι,
ούτε δάκρυα,ούτε στιχάκια ματωμένα
Εσένα λυπάμαι,
εγώ αν μείνω μόνος έχω κάτι
εγώ έχω την κιθάρα μου,
εσύ ένα άδειο κρεβάτι
Δεν λέω πως θα το γεμίσεις γρήγορα
το δικό μου το κενό
Μα λυπάμαι πραγματικά
τον χαμενο μας καιρό
Τζάμπα φιλιά
τυχαία αγκαλιά
δήθεν λουλούδια
Λυπάμαι που χαράμισα
τόσα βράδια να γράφω τραγούδια
Για σένα τα χαράμισα,μα η
αγάπη βήκε σκάρτη
Ούτε να σ΄αγκαλιάσω πρόλαβα
και χάθηκες στα βάθη
Στα βάθη τ' ουρανού
και του βυθού της λησμονιάς
Κι εγώ με μια κιθάρα σιγοτραγουδώ
μήπως ακουστώ στ' αυτιά μιας καρδιάς
Λες και είναι κλεισμένα με μεταξένιο πέπλο
ν' ακούν μονάχα αυτά που θέλουν ν' ακούν
κι εγώ όσο αντέχω
Θα φωνάζω "Είμαι εδώ"!
Θα κλαίω "Σ' αγαπώ"!
Μα ακόμα θα πιστεύω
Στον χαμένο μου καιρό
Γιατί έλεγες με αγάπησες
Γιατί ακόμα θυμάμαι που δάκρυσες
Και δεν νομίζω πως όλα αυτά ήταν μια αυταπάτη
μάλλον αγάπη ήταν,
απλά μας βγήκε σκάρτη
Που αρχίζω...
που τελειώνω...
φεύγει η μέρα
κονταζυγώνει η νύχτα..!
Ερχομαι εκι απ' όπου ξεκίνησα,
μου αρκεί μια καληνύχτα..!
Καληνύχτα μωρό μου..!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
