| |
Λύτρωση και Γολγοθάς
Εμπειρία στο Μάρτσαλο (πορεία).
20-9-2015
Πρώτα χαμόγελα Σεπτέμβρη , κι οι σκέψεις ,
Τρέχουν δίχως τελειωμό ,
Καλπάζουν τ’ άλογα στον πηγαιμό ,λες κι είναι η ποθητή Ιθάκη .
…….Να φτάσεις θέλεις ‘κει ! στην όμορφη γωνιά
Που οδηγεί στον , παιδικό σου πόθο .
Άνυδρος τόπος !
Περικυκλώνεσαι από χορείαις ανθρώπων,ορατών και αοράτων ,
Μα εσύ προχωράς αψηφώντας τους .Το έπαθλο σ’ ενδιαφέρει !
Η γεύση του πόθου , σαν καταστάλαγμα χρόνων , σε πανάκριβο αμφορέα ,
που ο Οινοχόος το κράταγε χρόνια …..,για σένα !
………..
Προχωράς ασταμάτητα ! Τρέχεις , σαν το μικρό παιδί ,
που απλώνει τα χέρια στη Χαρά του ζαχαρωτού του !.......
……..και προβάλλει μεσ’ στις πλαγιές ο θόλος ,
του παλιού και του νέου η ένωση , μικραίνοντας τις αποστάσεις .
Συγκέρασμα λογισμών και συναισθημάτων.
Μια σύντομη προσευχή το ΄΄Ευχαριστώ΄΄!
….Η φύση τριγύρω , σου λέει : ΄΄Καλώς όρισες!’’
Δεν είναι το τέλος του τοπίου , προχώρα !ως κάτω !
Στους Φοίνικες του Θεόφραστου ,Το πρώτο σημάδι της όασης.
Έχει φύγει η λιγοστή κούραση .
-Τρέχεις να προλάβεις τις εικόνες , μη χαθούν ,
μεσ’ στο χαμόγελο του ήλιου , πού ’ναι καφτό
σαν να θέλει να δεί πόσο αντέχεις !
Σε δοκιμάζει ΄΄εν καμίνω΄΄.
Ξεπηδούν θάμνοι τραγουδώντας απαλά !
Σιγανά ! μη ταράξουν τις σκέψεις σου στο διάβα σου .
---------------------------------------------------------------------------------------------
Η ψυχή δονείται ! Κλαίει εσωτερικά ,ανεβαίνει το δάκρυ της ,
για να κυλήσει στο ηλιοκαμένο πρόσωπο .
Περικοκλάδες από παλιές ρίζες , αρχέγονες ,ποιος ξέρει από πότε.
Μπλέχτηκαν μεσ’ στη γης ,ανάγλυφες,ααν να’ναι ένα έργο τέχνης .
Έτσι θυμίζουν το παρελθόν , αγκαλιάζοντας το παρόν , σ’ ένα χορο σιωπής για το άγνωστο μέλλον .
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Λίγο ακόμα !…..
Και μια καταγάλανη κόρη , περιμένει να σε ξεκουρασει
στο κολυμβητήριο του Λιβυκού .Συχνή ροή ύδατος ζώντος !
Σαν να τρέχουν ποτάμια και χείμαρροι της λάγνας αραπιάς και του Ιερού Νείλου ,
να φτάσουν να ενωθούν εκεί ! Στο μικρό καθαρτήριο
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Απέδρασες ! ……….
Μίλησες με τις πέτρες , τα δέντρα , τους βράχους
Τις μορφές που σε κοιτούν .
Νοστάλγησες !.........Καιρός να φύγεις μεσ’ στη σιωπή.
-Ο Γολγοθάς δεν έχει σταματημό,δεν νικιέται στο χρόνο.
Κι αυτός ο ήλιος…. , πάει κόντρα , ρίχνοντας
μαζεμένη τη φωτιά του στο πέρασμα .
Θρόμβοι ιδρώτα ξεχύνονται στο κορμί,σαν μικρές πήγες ευεργεσίας .
Δροσιά για το ανέβασμα , όταν κάπου – κάπου σε χαϊδεύει ο Νοτιάς ,
στέλνοντας τ’ αγέρια του.Δύσκολη ανάβαση .
Πληγές ο Γολγοθάς μέχρι τη Λύτρωση .
Λίγο ακόμα !!!……..
Σηκώνεις το σταυρωμένο σώμα σου , ασθμαίνοντας
Κι ανεβαίνεις το κακοτράχαλο μονοπάτι .Δίνεις όρκο να μη το ξαναδιαβεις !
Σου αρκεί ο βραχώδης θόλος . Το Ιερό Ασκληπιείο! .
Επιτέλους ! έφτασες !
Η καρδιά έχει τρελαθεί στο χορό των κτύπων της .
Η υγρασία του βράχου σβήνει σιγά – σιγά τη φλόγα απ΄το κάμα του ήλιου και τις θύμησες .Είναι λύτρωση ο ύπνος , στη θεραπεία Του Ασκληπιού .
Μικρές οι ανάσες ! σύντομες ……κόβονται !
Πας κι έρχεσαι στο υπερβατικό ,
Κι ας χτυπά παράξενα η καρδιά , μεσ’ στη βραχώδη νοτισμένη σπηλιά .
Αιθέρια πλανιέσαι ……….
Χορείες προσώπων αγίων και αγγέλων,περιστοιχίζουν το καταπονημένο σώμα .
Ρίχνουν σταγόνες αρωμάτων υπερκόσμιων .‘’Έραναν με μύρα αι μυροφόρε ……΄΄΄΄
Ψυχή Ανάστα !
Άνοιξε η πύλη του τοπίου στα βάθη
Του Αρχέγονου κι Ακαταμάχητου......και κλεινω το ποιημα με
............ενας κόσμος περιμένει να του δώσεις όνομα....
να καταγράψεις τις διαστάσεις του.Μη δισταζεις!Γίνε μουσικός της σιωπής!
Κατάκτησε τη μελωδία του φωτός!!!!!! στιχοι ΧΡΙΣ ΛΙΟΝΤΑΚΗ-------------------------------------------------------------------------------------------
Κ.ΛInokrini
αφιερωμενο στον πανεπιστημιακο συγγραφεα και ποιητη ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΛΙΟΝΤΑΚΗ που ειχα την τιμη να κανουμε μαζι αυτο το οδοιπορικο στην αγκαλια των Αστερουσιων
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
