| |
| | πως σε λενε; |  | | |
δεν εχει σημασία το πως θα μας αποκαλεσει κανεις, δεν μας επηρρεάζει τίποτα- αρνητικά. δεν είναι το όνομα που καθ-ορίζει.
ειμαστε μερος αναποσπαστο
-απο το ξεβρασμα μας,ως την αποροφηση μας απο τη γη-
μόνο της γης που πατάμε, και του ουρανου που ατενίζουμε.
το παιχνιδι παίζεται στην ανοιχτωσιά και την απλοχεριά
των ανθρωπων από και σε, καθε σημειο της γης. στον χαιρετισμό του αγνωστου -του γνωστού- στην καρδιά στο πνεύμα στην ψυχή.
η συνείδηση η αίσθηση είναι ενεργεια ατομική.. επι ροή.. της φύσης του παντος ολάκερου.
κι ακόμα στη φύση μας δεν ξυπνήσαμε ουτε και κοιμηθηκαμε.
στο παιχνιδι που παίζουν αλλοι για μας με την ελευθερια -της βούλησης μας - που τους παραχωρήσαμε. κι ακόμα μόνοι εμείς, δεν περπατήσαμε, μήτε σταθήκαμε.
μα και ό,τι κι αν μας πασάρουν ως επιρροή μονο μπορούμε
να το εκλάβουμε, προς οφελος της -καθε-μιας- ύπαρξης, θετικά. .......
τι λεει, άλλο;
τίποτα, αυτό.
δεν χρειάζεται μυαλό.
όταν το μυαλό σωπαίνει, όλα τα βλέπει ξάστερα...
υγ. τα αστέρια,
εμεις τα ονομασαμε, να τα ξεχωρίζουμε...
δεν εχουν όνομα κι ουτε γυρίζουν, από αυτό.
τα αστέρια νιώθουν μόνο, την ενεργεια- της 'ψυχής'.
την συνεχής αυτην φόρτιση ανευ -ορίων και ακρων- τελους κι αρχής.
και σε αυτήν ανταποκρινονται...
όχι πως το ξέρουμε αλλά, βαθύτατα το νιώθουμε, ως έτσι.
κι το ότι δεν θα μπορεσουμε ποτέ να το εξηγησουμε, (το πως -όπως το πότε-)
βαθυτατα κι αβυσσαλεα μας κρατάει... ανυποχώρητα ζωντανούς, μας ενωνει.
μας ευφορεί και μας ανακουφίζει.
...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας | | | |
|
Κων/νος Ντζ
13-06-2018 @ 13:30 | ::rock.:: ::rock.:: ::up.:: | | aridaios
14-06-2018 @ 01:20 | τα αστέρια νιώθουν μόνο, την ενεργεια- της 'ψυχής'.
την συνεχής αυτην φόρτιση ανευ -ορίων και ακρων- τελους κι αρχή
::rock.:: ::rock.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
