| |
Όταν ρωτάς: «τι;
Τι με κοιτάς;»
θέλω να πιω
Τα μάτια σου.
Είμαι παιδί
Και εσύ ένα δώρο
Στα χέρια μου
Επίτρεψε μου να σωπάσω
Παραιτούνται οι λέξεις
Αποχωρώντας πετούν
Τις έννοιες τους
Για να μείνουμε μόνοι
Κρυφοκοιτάζει η Αθήνα
Με χέρια στο στόμα
Πίσω απ’ τα μπετά
Να δει πώς σκάνε
Δυο τριαντάφυλλα
Στα ερείπια της
Περπατώ στις τελείες σου
Ακολουθώ τα αποσιωπητικά
Γκρεμίζω τα σύμφωνα του κόσμου
Και με όσες λέξεις μου απόμειναν
Σου γράφω στον τοίχο:
''Είσαι κάτι απ’ τον παράδεισο.''
Γ. Σ. Αλεξάνδρου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
