| |
κοιμαμαι σηκώνομαι και ήσυχος ειμαι
πεινάω διψαω και φρονιμος ειμαι
κρυωνω ποναω κι αορατος ειμαι
ειμαι σας λεω μια ντροπή διαρκής
μα ξαφνου με πιανει μια βρωμικη ελπιδα
θολώνω και βγαινω κρυφα απ τη παγιδα
ετσι οταν κρυωνω καιω λιγη Πατριδα
κι αρχιζω να ουρλιαζω σαν φρενοβλαβης
σαν αγριευω παω στον θηρευτή μου
σαν εχω χαρα στον θεραπευτη μου
κι οταν γελαω στον ταριχευτή μου
παω και εκεινοι με κανουν καλα
μα ξαφνου με πιανει εκεινη η αρρωστια
οταν περναω απ ολων τα ποστα
μου λεει ''τα κεφαλια τους πιαστα και λιωστα
και στα γιατρεια τους βαλε φωτια''
εχω ενα βασανο που ΄ναι θεος μου
εχω εναν ολεθρος που ΄ναι δικος μου
εχω ενα θανατο ολο το βιος μου
εχω σπαιδαια, πορεια λαμπρη
μα ξαφνου αλλαζω και απο σκουλήκι
τα ήσυχα γελια μου γινονται Λυκοι
μπουκαλια γεμιζω με ομορφη φρικη
και γω απο πανω κανω το στουπί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
