| |
κατα ένα συγκεκριμενο τροπο τελευταια τωρα
θυμασαι οτι ονειρεύτηκες
οταν μόλις αντιμέτωπος
με ενεργεια ανθρωπάκου
-ουρά εμαθες, άλλο δεν βγάζεις απόξω-
απρόσμενα,
ωστόσο βγαίνει στην επιφάνεια και τον καταφτύνει.
από μόνο μια αίσθηση με παντελής ελλειψη
φωτός που ξεδιαλύνει το τοπιο. ανεπαισθητη
άθραυστη πρωταρχική (η) ινα που ενωνει
θανατο ζωή, υπνο ξυπνο, άνθρωπο ζώον.
άγριον μέλι.
ένας χωρος και χρόνος, όσοι κι αν είναι.
και μες στο κεφαλι σου απο την ενεργεια ολοένα
-και καποιου φασιστόμυαλου, γιατι το μουτρο ξεγελά- αιφνίδια
ξεδιαλυνεται το αδιαπέραστον,
σύννεφου και ομίχλης.
απλά,
δεν χρειαζεσαι κανεναν
να καταραστείς (ή να ευλογήσεις).
οι πραξεις του καθενός είναι αναλογως
η κατάρα του ή η ευλογία του.
με άλλα λογια,
είναι η ενεργεια μας ανευ προσημου,
αυτή που μας πληρωνει αναλόγως.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
