| |
Μισός αιώνας μοναξιάς
Πέρασε πάνω απ' το κορμί σου
Θέρισε ίδρωτα φθοράς
Δοκίμασε την αντοχή σου...
Ξεθωριασμένες ζωγραφιές
Μέσα στα βλέφαρα της μνήμης
Ποιός τάχα σ' έταξε να κλαι
Κι αντί να παίρνεις.. μόνο δίνεις ;...
Μα τώρα πια θα ξαγρυπνώ
Γυμνή.. στο στέρνο σου επάνω
Για κάθε χτύπο της καρδιάς
Και μιαν ευχή για σε θα κάνω...
Όταν ξυπνάς θά 'μαι το φως
Και σαν κοιμάσαι.. το σκοτάδι
Όλες θα κλείσω τις πληγές
Απ' το που σου στερήσαν χάδι...
Θάλασσα θά 'μαι.. και στεριά
Σε κάθε λάγνο σου ταξίδι
Η πιο γλυκιά σου πεθυμιά
Μες στης ζωής το παραμύθι...
Μα σαν με δεις.. μην φοβηθείς
Σκύψε και φίλα με στα χείλη
Στο σώμα μου να μπεις αργά
Από του έρωτα την πύλη...
Κι όταν χαθώ.. κι όταν χαθείς
Μέσα στο πάθος της φωτιάς μας
Θα πάρει τ' όνειρο ζωή
Απ' τις εκρήξεις της χαράς μας...
Μέσα σου ν' αναρριχηθώ
Σαν γιασεμάκι μεθυσμένο
Για να σε πνίξω στα φιλιά
Στο νέκταρ μου το μυρωμένο...
Να μην χορταίνεις αγκαλιά
Να χάνεσαι στη ζεστασιά μου
.. Μισός αιώνας μοναξιάς
Για να χαρείς τον έρωτά μου...
26-11-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
