| |
Άνεμος μισός, μισός φτερό
μια στο ύψος πάω μια στο βάθος
άλλοτε στον κόσμο δεν χωρώ
κι άλλοτε όπου γης εκεί και τάφος
μα με συγχωρώ
με παρηγορώ:
ο άνθρωπος είν’ άνθρωπος μόνο όταν κάνει λάθος…
Πέλαγος μισός, μισός στεριά
πλάσμα του νερού σ’ άγονη ξέρα
μάχομαι τις νύχτες με θεριά
μα λουφάζω σαν χαράζει η μέρα
κάτι αιμορραγεί
θα ‘ναι η πληγή
που άφησε στο σώμα μου του κόσμου τούτου η σφαίρα
Χώμα είμαι μισός , μισός νερό
ποταμός μαζί και γκρίζα στάχτη
δεν λυπάμαι μήτε κι απορώ
σκύβω προσκυνώ την άγια λάσπη…
δεν μεμψιμοιρώ
ν’ αγαπώ μπορώ
κι ουσία δίνει στη ζωή μονάχα η αγάπη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
