| |
διαμάντι ακατεργάστο
το είναι μου αδούλευτο
χωμένο στα αδύτα του Πάρη
ομοιόμορφα με της Ελένης
στρώμματα ζέστης
παθιασμένης σκέψης
κυμματα του πάθους
στιγμαίου λάθους
γεννήθηκαν μαζί
όλα στήν αυλή
ματιά ιδανική
απρώσοπου γιατί
λαμβάνω από παιδί
ιδανικό κουτί
μετρημένου μιλημένου
εγώισμου δοσμένου
διαμάντι για να λάμπεις
με καρβούνο να μοιάζεις
η ρόδα αν κυλήσει
σε ενα θα σταμάτησει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
