| |
Σιωπηλή συνομιλία
-Αφιερωμένο-
Ο κόσμος είναι σαν μπαξές μου είχες πει
μόνο γι΄ αυτούς που αγαπήθηκαν με πάθος
μα αυτός ο τόπος σε ματώνει κατά βάθος
κάθε πρωί που ξαναρχίζει η ζωή.
Έχει καρφιά η υπομονή κι έχει ο θεός
η άγια μέθη είναι η μόνη σου διαθήκη
η πανοπλία που φοράς δεν σου ανήκει
κι είναι η μπαλάντα των φονιάδων ουρανός.
Δέκα γραμμάρια ζυγίζει η ευτυχία σου
κι ένα τραγούδι είναι η μόνη ευλογία σου
ένα κορμί χωρίς ψυχή η ζωή σου όλη
κι ένας ζητιάνος στα χρυσά εν Ερμουπόλει.
Με αλυσίδες στο παζάρι του ληστή
φέραν τον Άμλετ της Σελήνης ένα βράδυ
κι οι πρίγκιπες του τραγουδιού μες στο σκοτάδι
από ροκάδες γίναν μεγαλοαστοί.
Ό, τι αγάπησες το ξέρουν οι τρελοί
το τραγουδάνε με μαλαματένια λόγια
κάτω από γέφυρες και μέσα σε υπόγεια
κι είναι στα χείλη τους νερό και προσευχή.
Κόλαση κόσμε άσωτε και θεία η κρίση σου
κυριαρχώ κυριαρχείς η μόνη φύση σου
μια νυχτερίδα στη σκεπή φυλά τη χώρα
κι ο χάρος βγήκε παγανιά και φέρνει δώρα.
Φτερά γυρεύεις κι είναι έρημοι οι σταθμοί
το τρένο φεύγει στις οκτώ μα η Κατερίνη
ένας ρεμπέτικος νταλκάς σου έχει γίνει
που τραγουδάν όλοι οι φίλοι σου οι παλιοί.
Ποιος τη ζωή σου πάλι ποιος την κυνηγά
αυτού του κόσμου ποιος τυλίγει το κουβάρι
όσο κι αν θέλεις να το παίξεις παλικάρι
χίλια ναυάγια θα ζήσεις στη στεριά.
Για πια Ιθάκη μου μιλάς ποιους Αργοναύτες σου
στη γη είναι μόνο ζωντανοί οι νεκροθάφτες σου
Γεια σου ρε Μάνο που δεν έφαγες τη φόλα
στου παραδείσου τα μπουζούκια σπάσ’ τα όλα. Ι.Λ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
