| |
Πιασμένοι όλοι χέρι με χέρι
σ’ έναν αιώνιο χορό
η μουσική μας σιγοκλαίει
και το τραγούδι μας μισό
θλιτές ειδήσεις πάντα κυλάνε
μέσα στον κύκλο του ενιαυτού
τα γεγονότα μας προσπερνάνε
σημάδια έρχονται του γυρισμού
μα να, γνωστή φιγούρα φτερουγίζει
κείμενα στίχοι που ταξιδεύουν
φοράει τραγιάσκα και μας θυμίζει
τραγούδια που όλοι τα ερμηνεύουν
μια σπίθα τότε της στιγμής
και δάκρυα που πότιζαν το σπόρο
σε τούτο το ταξίδι της επιστροφής
το Μάνο φαντάστηκε για συνοδοιπόρο
κι έτσι ο αυτόχειρας βρίσκει το θάρρος
τη δυστυχία του να σταματήσει
να κόψει την πίστωση του χρόνου
και με τον θάνατο να λιποτακτήσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
