| |
Ο πιστολέρο μου θα είσαι πάντα εσύ
πάνω στο άτι θα κρατάς γερά το λάσο
κι όταν πηγαίνουμε παρέα στο νησί
μες στο καζίνο της καρδιάς θα βγάζεις άσο
Ο εκτελεστής θα είμαι πάντοτε εγώ
γι’ αυτούς που λένε να δεχτώ τη μοιρασιά σου
στα μονοπάτια του έρωτα θα σ’ οδηγώ
δικός μου ο ίσκιος στην πυκνή την φυλλωσιά σου
Και δολοφόνοι μας θα είναι οι νυχτιές
που δεν ανέτρεψαν το φως το Αγγελικό μας,
όταν τα χείλη μας θα παίρνουνε φωτιές
απ’ τα φιλιά και τα γλυκά τα σ’ αγαπώ μας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
