| |
Απόψε δεν θα στρώσω το κρεβάτι
Μυρίζουν τα σεντόνια ηδονή
Τη νύχτα στο πλευρό σου θα γλυστρήσω
Τον ύπνο σου να ντύνομαι γυμνή
Κι αν κλαίνε οι κηλίδες σου στο στρώμα
Κι αν αίμα στάζουν πάλι τα φιλιά
Το βάρος σου στο σώμα μου ζυγίζω
Σαν άφθαρτη του πάθους ζυγαριά
Δεν είναι που μετράω πάλι μόνη
Στιγμές που αναστήσαμε μαζί
Εκείνα που δεν ζούμε μαστιγώνουν
Σα δήμιοι,μες στου φόβου το κελί
Και διώχνω απ' τα μάτια σου τη σκόνη
Κι ανοίγω τα δυο χείλη σε φιλί
Σ' αγκάλιασμα τα χέρια σου τυλίγω
Και κλαίει η απουσία από ντροπή
Στραγγίζει έτσι ο πόνος την ουσία
Στο πένθιμο ποτήρι του καημού
Και πίνω στην υγειά σου ευτυχία
Που δεν τολμούν θνητοί να τη γευτούν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
