Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ρέκβιεμ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ρέκβιεμ
 Από :Την ' Άλη '. Καλό βράδυ σε 'ολες και όλους .
 
Ρέκβιεμ.

Για λίγη λιακάδα κι’ουρανό ,ανάμεσα χαρά και πόνο,
’λάθρα βίωναν’ του καιρού την απάτη ..
ώσπου αέρας αποδημητικός ψιθύρισε
-την βραδυά που τ’άστρα χαμηλώσαν
ν’ακούσουν τον θρήνο αττικής θάλασσας-
πως πράγματα θα συνέβαιναν ..
όχι του κόσμου τούτου.

Κι’αυτοί τον Θεό καλούσαν απεγνωσμένα..
όπως καλείς τον ξενητεμένο σου εαυτό,
όπως μάνα παιδί χαμένο,
όπως κανείς χαμένης νειότης νεκρή αγάπη ,
όπως όνειρα σε καλούν που δεν ονειρεύτηκες.

Απόκριση καμιά..
Μόνο της φωτιάς ο βρυχηθμός..
Σείστρα μόνο και κρόταλα θανάτου..

Τώρα στα δαχτυλίδια μαύρου καπνού
στου νου νυχτωμένους αγρούς ξαγρυπνούν ανεβαίνοντας,
δρόμους του ήλιου ψάχνουν..
δάκρυα σπένδοντας για την βροχή
που άργησε μια μέρα νά’ρθει,
ποτάμια τα ατραγούδιστα χρόνια τους να πάρει..
στο κύμα που δεν τα λίκνισε να ταξειδέψει..

Μείναμε πιά ανάμεσα στον εαυτό μας και τον άλλον.
Κάτι μέσα μας πιά δεν ζεί..κάτι μέσα μας αρνείται να πεθάνει.

Τι κι’αν γιοφύρια στήνουμε πάνω απ’το σκοτεινό ποτάμι
που ώρμησε ξαφνικά;
Aέρας βραδυνός ο πόνος στις αυλές της καρδιάς επιστρέφει,
στον ύπνο του λυκόφωτος,
στον λαβύρινθο των χιονισμένων αυλών της ψυχής μας,
αναρίθμητα φέρνοντας ‘γιατί;’..
πυρακτώνει τις σιωπές της νύχτας,
τις στιγμές μας που φεύγουν και φεύγουν,
σε ματωμένου φεγγαριού το φως..

Κι’αυτοί αγκαλιασμένοι ανεβαίνουν
τον σκοτεινιασμένο ουρανό μας,
γυμνοί..
αθώοι κόσμου που δεν μπόρεσε να καταλάβει.

Ανάμεσά τους άγγελοι μικροί ..
κι’ένα κοριτσάκι, με μια μωβ κορδέλα στα μαλλιά,
ποδηλατεί για δρόμους άλλου ουρανού…-




( Μάτι,23.07.2018 )





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω...
 
Αγιοβλασιτης
10-08-2018 @ 17:32
Πανέμορφο. .
**Ηώς**
10-08-2018 @ 18:35
Τι κι’αν γιοφύρια στήνουμε πάνω απ’το σκοτεινό ποτάμι που ώρμησε ξαφνικά;
.......................
Ανάμεσά τους άγγελοι μικροί ..
κι’ένα κοριτσάκι, με μια μωβ κορδέλα στα μαλλιά,
ποδηλατεί στους δρόμους άλλου ουρανού…-

Ανάπαυσιν αιώνιον δος αυτοίς Κύριε!
::angel.:: ::theos.:: ::theos.:: κ α τ α λ υ τ ι κ ό Μιχάλη!
τα σέβη μου!
Αναπάντεχος
10-08-2018 @ 19:02
Ως συνήθως μεστός και ωραίος
ΒΥΡΩΝ
10-08-2018 @ 20:02
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iokasth
10-08-2018 @ 21:02
Για λίγη λιακάδα κι’ουρανό ,

Καποια ποιήματα , στιχοι, ειναι τοσο γεματα απο συναίσθημα που το όποιο σχόλιο ειναι μικρο και λιγο.!!!
Συγχαρητήρια 1111
Ν.Ρ.
Σέσιλ
10-08-2018 @ 21:35
Μπράβο Μιχάλη
Πάρα πολύ ωραίο !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
smaragdenia
11-08-2018 @ 08:45
ΥΠΕΡΟΧΑ ΔΟΣΜΕΝΟ.........
inokrini
19-08-2018 @ 11:36
::love.:: ::love.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
20-08-2018 @ 17:41
Ο τίτλος τα λέει όλα!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο