| |
Έτσι μ'αγαπησες πολύ
Εσυ που γοητεύτηκες από τις σειρήνες μου
Ξημέρωνε της ποίησης η εποχή
Κι ερχόταν ο ήλιος σου να ισκιάσει τις γαλήνες μου
Μοίρα μου η μοίρα σου δική μου
Με τη νέα καρδιά που έκλεισα στα στήθη
Κι όλη ξυπνάει μονομιά η ζωή μου
Με την έγνοια της καινούργιας μου αγάπης
Και λέω ναι,ναι το ξέρω
Πως ονειρεύτηκα μύριες φορές για σένα
Θ'ανθίσει η δάφνη να στη φέρω
Δέντρο ζωής να γίνει σ'όλα τα ερωτοποτισμένα
Λέω πως πια δεν τρέμω το θάνατο τη στάχτη
Χαίρομαι τη ζωντάνια δε φοβάμαι
Μήπως χάσω της αγάπης τον καταρράχτη
Εμπρός μου το αέναο της κύμα να θυμάμαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
