| |
Μια φωτιά μου καίει τα στηθια
Ειναι η αλήθεια που την ήξερα καιρό.
Μα δεν την παραδεχομουν
Και συνέχεια την αρνιόμουν
Έλεγα δεν θα' ταν δυνατόν.
Μα αυτή η φωτιά με καίει τώρα
Στην δική μου κατηφόρα
Μου τρυπάει την ψυχή κάθε στιγμή.
Κάθε ώρα τυραννιεμαι
Μέσα στο βορια χτυπιέμαι
Στο πικρό χαλάζι, στη βροχή.
Ένας βάρος μες στην καρδιά μου έχω βαρύ
Σαν πεντάρφανο νιώθω πληγωμένο πουλί.
Που του σπασαν τα φτερά του
Και δε βρίσκει το πέταγμα του
Λαβωμένο στέκεται κάτω στη γη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
