Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η αγάπη και το χρήμα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η αγάπη και το χρήμα
 Την καλημέρα μου και την αγάπη μου σε όλα τα στιχομέλη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 
Με όνειρα ζούμε, τη Γη απομυζούμε
τ' αστέρια κοιτάμε, μια φλόγα που εμπνέει
καλό αν δεν δούμε στο διάολο θα πούμε
το χάπι ζητάμε να μείνουμε νέοι.

Στο πέρασμα τούτο μαζεύουμε πλούτο
παρά, που θα φέρει σιγή στη στεριά
μα υπάρχει κι ο άλλος, της γνώσης μεγάλος
χαρά που προσφέρει, στη Γη ξαστεριά.

Μ' αγάπη αν χτίζεις ποτέ δε μπουχτίζεις
σ' αδύναμη σάρκα η φλόγα δεν καίει
φωτιά που γλιτώνει τον κόσμο λυτρώνει
η ελπίδα σα βάρκα στο άγνωστο πλέει.

Στο πέρασμα ετούτο ζητάμε τον πλούτο
το χρήμα, σεντέφια και λίρα ωχρή
χτυπάνε τα ντέφια, μιλά το λαούτο
τι κρίμα γινήκαν οι φίλοι οχτροί.

Το χρήμα χαλάει φιλίες. Καλάι
η αγάπη που ενώνει, τα πάντα κολλάει.
Ποιος όμως θα δώσει αγάπη σε μένα
που έχω τα μάτια στο χρήμα στραμμένα?

Αφόρητοι πόνοι, κανείς δεν γλυτώνει
της μοίρας το νήμα κι αυτό πλαστικό
σαν χρήμα που ρίμα δεν κάνει με ρήμα
που δεν σε αφήνει ποτέ νηστικό!



το ρήμα είναι η λέξη αγαπώ





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαι αξιών προασπιστής κι έχω καθήκον, χρέος, να είμαι αγνός, ανθρωπιστής κι ως Έλληνας ωραίος...
 
Κων/νος Ντζ
30-08-2018 @ 12:24
Πολύ καλό Χαράλαμπε, Καλό φθινόπωρο!


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
30-08-2018 @ 14:09
Αφόρητοι πόνοι, κανείς δεν γλυτώνει
της μοίρας το νήμα κι αυτό πλαστικό
σαν χρήμα που ρίμα δεν κάνει με ρήμα
που δεν σε αφήνει ποτέ νηστικό!

Δυνατό ! Σωστό κι αληθινό !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κοσμάς Δ.
30-08-2018 @ 14:13
Πάρα πολύ όμορφο.
Ώριμο και δεμένο.
Αγιοβλασιτης
30-08-2018 @ 15:16
Μας έλειψες φίλε. ..
Καλωσόρισες. . ::up.:: ::theos.::
**Ηώς**
30-08-2018 @ 18:00
θίγεις ένα πολύ επίκαιρο και διαχρονικό θέμα Χαράλαμπε
χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
Μ.Ελμύρας
30-08-2018 @ 18:12
Εύγε,Χαράλαμπε!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Αναπάντεχος
30-08-2018 @ 20:17
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!! ::yes.::
Νέτα-σκέτα
30-08-2018 @ 21:25
Για να αλλάξει ο κόσμος οι ηθικολογίες δεν βοηθούν.
Οι αιτίες της κακοδαιμονίας του κόσμου νομίζω είναι άλλες.
Αυτές πρέπει να επισημαίνουμε και να χτυπούμε.
Αντί κάτι τέτοια ποιήματα να δίνουν το έναυσμα για ανταλλαγή
σκέψεων και απόψεων μένουμε στα τυπικά και δημοσιοσχετίστικα
Εύγε, μπράβο κ.λ.π Πόσο με εξοργίζουν αυτά.
::sneak.::
Μαυρομουστάκης
30-08-2018 @ 21:36
Σαϛ ευχαριστώ για τη συμμετοχή σαϛ!!!!
ΒΥΡΩΝ
30-08-2018 @ 22:19
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Άηχος
30-08-2018 @ 23:04
Εύγε κι από μένα φίλε μου. Το εξαιρετικό σε όλα του ποίημα σου,
εμβαθύνει στην ουσία του θέματος κι αναδεικνύει ξεκάθαρα τις δυο
σημαντικότερες των αιτιών των δεινών του ανθρώπου, ενώ εξηγεί
απλά πολλά από τα λάθη μας.
Η κατακλείδα σου πραγματικά είναι συγκλονιστική!!
Χάρηκα πολύ που σε ξανά είδα Χαράλαμπε εδώ. Μας έλειψες φίλε!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
30-08-2018 @ 23:30
Γεια σου Βύρωνα!
Γεια σου φίλε μου Δημήτρη!
Σαϛ ευχαριστώ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο