| |
Το βουνό μου.
Στέκω στη θάλασσα κοιτώντας σε βουνό
και μόνο σένα, την κορφή σου, αγναντεύω,
κάθε μου βλέμμα είναι απόψε αδειανό
που την χαμένη μου ταυτότητα γυρεύω.
Γύρω μου κόσμος, φασαρία και κακό,
μα μία θάλασσα πλατειά η μοναξιά μου
κυλά στη φλέβα σαν φαρμάκι τοξικό
και καταπίνει μουλωχτά την στεναξιά μου.
Βλέπω μαυρίζεις λατρεμένο μου βουνό,
το χρώμα της καρδιάς μου έχεις πάρει..
Το έχεις νοιώσει το πικρό μου μυστικό
και να μ’ ακούσεις μου την έκανες την χάρη.
Βγάζεις το πούσι να σκεπάσεις τον καημό
το δάκρυ κάνεις πενταγάργαρο ποτάμι
αχ βουναλάκι μου, το ξέρεις, σ’ αγαπώ
που ‘μαι μονάχος μου στον κάμπο σαν καλάμι.
Μες στα λαγκάδια σου θα έρθω να χαθώ
την θλίψη να μοιράζομαι μαζί σου…
Σαν θα πεθάνω κει θα θέλω να ταφώ
να γίνω μέρος απ‘ τη άσπιλη τη γη σου.
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
