| |
Προσποιούμαι ότι σ’ έχω ξεχάσει
Δεν κάνω πια στάση
Στη θύμησή σου, πάλι απόψε
Τον εαυτό μου συχνά κοροϊδεύω
Μα δεν την παλεύω
Έλα πίσω κι εμένανε σώσε
Έλα πάλι αγάπη μου πίσω
Κι εγώ θ’ ανακτήσω
Όσα όνειρα πήγαν χαμένα
Δεν μπορώ άλλο μόνος να ζήσω
Και πως να νικήσω
Μοναξιές, δίχως να ’χω εσένα
Ας τ’ αφήσουμε όλα στη άκρη
Καλό δε μας κάνει
Να κοιτάζουμε το παρελθόν μας
Μια καινούρια αρχή, έλα δως μου
Και γίνε το φως μου
Να φωτίζει το νέο παρόν μας
Προσποιούμαι πως ακόμα αντέχω
Ενώ δε σε έχω
Χωριστά τόσα βράδια να ζούμε
Το «εγώ» μου με ψέματα γέμισα
Άμυνες έχτισα
Όμως χώρια εμείς δεν μπορούμε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
