| |
| | Τις ροζ καραμελίτσες Τσάρλεστον |  | | | Καλημέρα φίλοι μου.....Σκέφτομαι και γράφω...ακριβώς όπως τα παιδιά, να είστε καλά σας ευχαριστώ όλους. | | |
Πάνε πολλά, πολλά χρόνια από τότε που η μάνα έλεγε.....αυτός είναι καλός, τίμιος άνθρωπος.
Που έλεγε...Η κυρά Ξένη μας δίνει το ψωμί της μην το ξεχάσετε παιδιά, είναι καλός άνθρωπος.
Έλεγε...Η γιαγιά η Σταμάτα σας φτιάχνει χυλό, είναι καλός, συμπονετικός άνθρωπος.
Έλεγε..Ο δάσκαλος δεν σας ξεχωρίζει ποτέ κι` ας μην έχετε δεύτερο τετράδιο, είναι
σπουδαίος, τίμιος, καλός άνθρωπος.
Έλεγε η μάνα έλεγε, αν πάρετε το δίφραγκο από την τσέπη μου, δεν θα έχω να πάρω
αλεύρι, να ζυμώσω ψωμί. κι` εμείς ποτέ δεν το παίρναμε ούτε για εκείνες τις
λαχταριστές, ροζ καραμελίτσες Τσάρλεστον.
Έλεγε...η μάνα, μα πιο πολλά έκανε, όχι δεν πήγαινε στην εκκλησία κι` ας ήταν δίπλα, έδινε
στη θεία την Καλή ότι ψιλούλια είχε να ανάψει ένα κερί το άναβε δια αντιπροσώπου !!!
Μα όλο την φώναζαν κι` έτρεχε να φροντίσει τους βαριά άρρωστους μα και τους πεθαμένους,
να τους πλύνει, να τους ντύσει, να τους ετοιμάσει για το στερνό ταξίδι, όλους τους πεθαμένους
στο χωριό η μάνα τους ξεπροβόδιζε πρώτη.
Και δεν πήγαινε ούτε σε μνημόσυνα, τριήμερα, εννιάμερα, σαράντα, όπως πήγαιναν
οι καλές γυναίκες του χωριού.
Μήτε κόλυβα έφτιαχνε ποτέ, μήτε νηστεύαμε (εκτός απ` τη συνηθισμένη νηστεία της φτώχειας ) τα Πασχαλινά
κουλούρια αν είχαμε, τα τρώγαμε από την Μεγάλη Πέμπτη και κάναμε και τα 5 Ανάσταση.
Δεν έλεγε ποτέ, για τους καλογήρους στο Μοναστήρι που πήγαινε κι` έπλενε όλα
τα ρούχα.
Αλήθεια? γιατί δεν έλεγε!
Έφυγε και δεν μας είπε.
Και γίναμε όλα μια σταλιά άθεα, εκτός από τον μεγάλο αδερφό τον Παναγιώτη και την
Μεταξία μας, που έγιναν τελείως.
Εμείς εκεί δίπλα στην Εκκλησιά μέναμε, δεν θυμάμαι ποτέ, Παπά, Νεωκόρο, Ψάλτη να
φέρει ούτε ένα πρόσφορο στα ορφανά της Μαρίας.
Ούτε ένα μπουκάλι λάδι, τίποτα μα τίποτα δεν είχε για εμάς ο Θεός.δια αντιπροσώπου.!!
Κι` ούτε έλεγε, είναι καλός ο Παπάς, να τον ακούτε παιδιά μου και εμείς δεν
τον ακούγαμε
Και από τόσα μεροκάματα που έκανε η καψερή, δεν θυμάμαι να είπε για κανένα αφεντικό,
αυτός είναι καλός άνθρωπος, θυμάμαι, ότι την είχαν λιώσει..
Είχε πολλά αδέρφια η μάνα 5-6 καμιά φορά ερχόταν ο θείος ο Δημήτρης που ήταν
αστυνομικός στην Αθήνα και μας έδινε πάντα λίγα λεφτούλια, θεός σχωρέστον.
Είχε κι` ένα άλλο αδερφό το θείο τον Νίκο, αυτός είχε μεγάλη θέση, ήταν δηλαδή
τρανός!!!όλο μαθαίναμε ότι έβαλε σε δουλειά....δηλαδή στο δημόσιο.... πότε το γυιό του τάδε,
πότε την κόρη του δείνα, έβαζε, έβαζε απ` όσο θυμάμαι ξεκινώντας από την χούντα
κι ύστερα μ`όλες τις Κυβερνήσεις.........πολύ μυστήριο πράγμα!!!!
Όλοι λέγαν ο Ν. Μ.............ος ήταν κάτι σαν θεός που τον παρακαλάς!!!! κι` αυτός κάπου
θα σε βολέψει.
Η μάνα ούτε έλεγε γι` αυτόν κι ούτε παρακαλούσε για να μας βολέψει κι έτσι δεν βολευτήκαμε!!!
ότι άκρη βρήκαμε, μόνα μας την βρήκαμε και δεν θυμάμαι ποτέ την μάνα να λέει...Ο θείος
ο Νίκος είναι καλός και τίμιος άνθρωπος, μήτε το πενηνταράκι του θυμάμαι τι χρώμα
είχε κι ας είχε κάνει και αντάρτης στο βουνό....κι οι αλήθειες να λέγονται ....
Ήταν μυστήριο τρένο, αυτή η μάνα μου, άν είχε δυο βρακιά έδινε το ένα, γενικά ότι μια στάλα
παραπανίσιο είχε το μοίραζε..και μετά γέλαγε.
Γιατί ποτέ δεν γέλαγε!!!!Θυμάμαι όμως στις παρελάσεις όταν μ` έβλεπε σημαιοφόρο, ψήλωνε,
αλήθεια σας λέω ψήλωνε, χανόταν και εκείνο το ελεεινό μαύρο τσεμπέρι, δεν το έβλεπα.
Η μάνα....δεν έλεγε ποτέ για τον Χωροφύλακα του χωριού, πως είναι καλός και τίμιος
άνθρωπος, μα έλεγε.Δεν θα πηγαίνετε ποτέ κοντά του, ούτε αν σας πει για καραμέλες και εμείς
δεν πλησιάζαμε, τον βλέπαμε και τρέχαμε, αλλά κάτι ήξερε η μάνα!!
Έφυγε και δεν μας το είπε!!!
Είχε λοιπόν τεφτέρι η γριούλα μου, που έγραφε κάτι λίγους καλούς και τίμιους ανθρώπους, όταν
δε δεν μίλαγε,ήξερες ότι κάτι κακό συμβαίνει εδώ, αλλά τι? δεν ήξερες !!!!
Έτσι πέρασαν τα χρόνια, μάθαμε ότι δεν κλέβουμε, ότι δεν παίρνουμε του αλλου την δραχμή,
ότι λίγοι μας δίνουν ψωμί, ότι κάτι της έκαναν της μάνας, οι Καλόγεροι, ο Παπάς κι ο
Χωροφύλακας!! μάθαμε να μην παρακαλάμε, να έχουμε περηφάνια, μάθαμε και τι δεν μάθαμε
Επειδή αυτά τα κουβαλάς δια βίου!! τώρα που γίναμε κι εμείς μεγάλοι, μεγαλώσαμε βρε αδερφέ
κι έχουμε Τσάρλεστον!
Δεν φτιάχνουμε κόλυβα, πάμε με το ζόρι στα μνημόσυνα, τρώμε όλα τα κουλούρια...γελώντας!!
από την Μεγάλη Πέμπτη, δεν κάνουμε προσευχές, δεν λέμε ψέμματα και βασικά
ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ.
Όταν στα γυαλιά μας λένε για το Μακεδονικό και την ωραία έκβαση που είχε, γελώντας περιχαρείς!!
σκεφτόμαστε.......Τι λές? ρε ξεφτίλα με πόσα λαδώθηκε ο καθείς από τους οχτώ που τους έλειπαν?
στις Μαραθώνιες διαβουλεύσεις κι από πότε η ατιμία!! το λάδωμα!! είναι έργα θεάρεστα?
είναι δείγματα τιμής κι όχι ξεφτιλισμένης συνείδησης!!Σαν την δικιά σου που γελάς....ον κάμερα.
Και του αλλουνού του ξεφτίλα! Υπουργού, που` βγάλε το καντάρι να ζυγίσει τα οφέλη, πανηγυρίζοντας...Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ!!
Ο Καλός!! ο Τίμιος!! Άνθρωπος!!
Αει σιχτίρ! να μην σας βλέπω.
23-10-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
23-10-2018 @ 09:14 | ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΣΟΥ
ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ
ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΗΞΕΡΑΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ....... | | **Ηώς**
23-10-2018 @ 11:28 | ένας χείμαρρος είσαι ::love.:: | | Νικηφόρος Μελάς
23-10-2018 @ 11:47 | Γεωργία ομολογώ ότι δεν το περίμενα… ξαφνιάστηκα! Εάν έτσι δίνεις τις απαντήσεις σου είσαι φανταστική! Στις ερωτήσεις μου… μου έχεις δώσει δυο χαστούκια συμμόρφωσης μέχρι τώρα μέσα από τα γραφόμενα σου. Δώσε μου και το τρίτο να με αποτελειώσεις! Εάν ήταν σαν εσένα όλοι οι κουμουνιστές θα γινόμουν και εγώ! (Δεν το λέω ειρωνικά)
Όμορφη και πανέξυπνη η ιστοριούλα σου!
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Κων/νος Ντζ
23-10-2018 @ 16:18 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | Άηχος
23-10-2018 @ 22:55 | Πραγματικά τούτο Γεωργία το βρήκα εξαιρετικό. Δένει και συγχρόνως
διαχωρίζει τις γενιές, αναδεικνύοντας την διαφορετικότητα τους σε
όλα, αλλά κυρίως στα ήθη και στην ηθική των εποχών!!
Η απλή σου ανθρώπινη γραφή έκανε το κείμενο σου να περάσει
εύκολα στην ψυχή μου!!
Πολλά σου μπράβο!!! ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-10-2018 @ 18:16 | Μπραβο κι απο μενα γυναικα,καθε φορα που διαβασω τα εσωψυχα σου συγκινουμαι αφανταστα,η γραφη σου ειναι απλη και καθηλωτικη..!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
