| |
Η ΑΓΕΡΟΧΗ
βγήκε στον δρόμο γελαστή
τα μάτια της σαν άστρα
τα χείλη κατακόκκινα
τα στήθια της σαν κάστρα
απόρθητα, απλησίαστα
θεός θα τα χει φτιάξει
κοιτάγανε τον ουρανό
το δέρμα από μετάξι
περπάτησε στην γειτονιά
και οι καρδιές χτυπούσαν
των αγοριών πιό γρήγορα
στο πέρασμα μεθούσαν
είχανε τον κρυφό καυμό
όλοι να την φιλήσουν
και με τα χείλη τους γλυκά
τον πόθο τους να σβησουν
μα αυτή αγέρωχη κοιτά
τα αγόρια και γελάει
κλεφτές ματιές σε όλους τους
μοιράζει, που θα πάει
κάποια στιγμή η καρδούλα της
για κάποιον θα χτυπήσει
θα ρθει η ώρα που έρωτα
αληθινο θα ζήσει.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
