| |
Fiddler’s Green
(John Connoly, τραγούδι γραμμένο το 1966)
Ένα όμορφο βράδυ στον ντόκο τον δρόμο σαν πήρα,
τα ήσυχα νά’δω νερά, ν’ανασάνω αλμύρα,
άκουσα γέρο ψαρά να τραγουδάει:
-.Ω, πάρτε με παιδιά μακρυά, ο καιρός μου πιά πάει.
(Χορωδία μετά κάθε στροφή)
Τη νιτσεράδα φορέστε μου και το πουλόβερ,
στους ντόκους ξανά δεν θα με ‘δείτε σαν πριν,
παληοί μου σύντροφοι πείτε μου, μόνο,
ταξείδι πείτε μου πως κάνω, μόνο,
και θα σας ‘δώ κάποια μέρα στο Φίντλερς Γκρήν.
Το Φίντλερς Γκρην είναι τόπος, κάποιοι μιλάνε,
που ψαράδες πηγαίνουν, στην κόλαση όσοι δεν πάνε,
όπου ο καιρός ειν’καλός και παίζουν δελφίνια
και της Γκρήνλαντ η κρύα ακτή μακρυά, μακρυά’ναι
Εκεί καθαρός ουρανός, άγριοι άνεμοι ποτέ δεν φυσάνε,
την ουρά τους χτυπώντας τα ψάρια στην κουβέρτα πηδάνε,
εκεί ξαπλώνεις ελεύθερα, χωρίς η δουλειά να σε βιάζει
κι’ο κάπταιν, κάτω, στο πλήρωμα τσάγια ετοιμάζει.
Σαν στον ντόκο γυρνάς , το ταξείδι το μακρύ σαν τελειώνει,
έχει παμπς κι’έχει κλαμπς, τζάμπα μπύρα..και κοπέλες ακόμη,
τα κορίτσια είν’όμορφα όλα..για χαρές και κουβέντα
και μπουκάλια με ρούμι καρπίζουνε όλα τα δέντρα.
Ω, άρπα δεν θέλω, ούτε επαίνους, λοιπόν,
αύρα δώστε μου..θάλασσα να χορεύει κατάρτια,
στο αρμένισμα θα παίζω το παληό ακκορντεόν
κι'ο αέρας τραγούδι θα λέει στα ξάρτια..-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
