Νικηφόρος Μελάς
08-11-2018 @ 12:05 | Ξαναντύνομαι την ίδια ύπαρξή μου
Και ξοδεύω το μέλι του άμετρου χρόνου
που τα βρίσκεις; είσαι άπαιχτος!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Oλύμπιος-Θεός
08-11-2018 @ 13:36 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
smaragdenia
08-11-2018 @ 15:52 | Στη φλόγα του με τυλίγει το φώς
Ζωή της φωτιάς που μόλις ζωντανεύει
Μέσα μου κρύβω ότι καλυτερεύει
Ένας κόσμος γαλάζιος και χλωμός
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ.....ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ | |
Άηχος
08-11-2018 @ 19:53 | Κάποιοι από τους στίχους σου είναι ιδιαίτερα συγκλονιστικοί, και
δένουν υπέροχο με το σύνολο, για να οικοδομήσουν όλοι μαζί ένα
υπέροχο ποίημα.
::up.:: ::up.:: | |
inokrini
23-11-2018 @ 15:58 | ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
