Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εαρινή Υδρία
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εαρινή Υδρία
 Η Αλήθεια είναι ολόλαμπρο άστρο
 
Εαρινή Υδρία

Οδοιπορώ εκεί που καθρεφτίζεται
το ρόδινο των ματιών σου,
ανεμίζοντας, λεπτές σιωπές από εσπερινά όνειρα.
Μονάχα τις ώρες που σκίαζε η ακολουθία
της ερωτικής προσευχής, ένιωθα το γλίστρημα
των μαλλιών σου, και τη κρήνη των χειλιών,
να ξεδιψούν τους πυρπολημένους παλμούς,
του λαμπρού βραχίονα.
Έκρουες το σεμνό της υδάτινης αγρύπνιας,
και παίζοντας ανύποπτη καταμεσής του κήπου,
φλυαρούσες με την αυθάδεια της φθινοπωρινής βροχής.
Πλάι, στον εξώστη των απέραντων οικτιρμών,
μετρούσες το σιγαλό ψαλμό, που καλοταιριαστός
καρτερούσε την προτομή που δεν απατήθηκε.
Στόλισες, σφραγισμένα κειμήλια με σταγόνες,
από ήρεμο ουρανό, και σταχτί βότσαλο,
γευόσουν τη θεία μετάληψη του έρωτα, στο ρακοπότηρο,
απ΄τα ζωγραφιστά χείλη του θεού, και γελαστή
έβγαινες στον άνεμο.
Το τελευταίο αστέρι, άπλωσε το χέρι του,
και άναψε τη λάμπα της μέρας,
το αγιόκλημα, που ποτίζεται από τις κρυμμένες,
νερό πηγές σου δείχνε, πως έχεις και συ
τη θέση σου στον δείπνο που μοσχοβολούν
άνθι από ανοιγμένα τριαντάφυλλα.
Ανυπόδητος κι ακούραστος, ανηφόρισα
στον πέτρινο δρόμο της αγάπης, άπλωνα το χέρι
να αγγίξω τη μαργαρίτα από το τσιτίνο φόρεμα σου,
για να γευτώ μυρουδιά πρωινού αιθέρα
που άφηνε το βήμα σου.
Έδιωξα τη μεγάλη μοναξιά , και άφησα την σιωπή σου,
να δροσίσει το ανθάκι, που ευωδιάζει μεγαλοπρέπεια.

Αφιερωμένο στο γιο μου Γιώργο και στην υπέροχη γυναίκα του Μαρία.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

giwrgoskarahalios@hotmail.com
 
Κων/νος Ντζ
08-11-2018 @ 13:00
::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Μάϊκ Χίτζ
08-11-2018 @ 13:50
...Έδιωξα τη μεγάλη μοναξιά , και άφησα την σιωπή σου,
να δροσίσει το ανθάκι, που ευωδιάζει μεγαλοπρέπεια.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
08-11-2018
Να τους χαίρεσαι. ..
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Νικηφόρος Μελάς
08-11-2018 @ 14:01
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
08-11-2018 @ 14:55
Καταπληκτική αφιέρωση !!!
ΒΥΡΩΝ
08-11-2018 @ 19:44
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
Άηχος
08-11-2018 @ 19:58
Από μόνη της η αφιέρωση σου το κάνει μοναδικό κι υπέροχο, πόσο μάλλον δε, που και η γραφή σου το κάνει θαυμάσιο.

::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
08-11-2018 @ 21:10
Με τον Δημήτρη ασφαλώς τι γλυκιά! κίνηση, να σου πω την αλήθεια ζήλεψα, έζησα πολύ λίγο τον μπαμπά του άντρα μου που ήταν τόσο γλυκός, τόσο καλός, μπράβο Γιάννη , κουράγιο μου δίνεις ότι η ζωή είναι ακόμα όμορφη κι` έχει της μεγαλοσύνης ανθρώπους. ::love.:: ::love.:: ::love.::
inokrini
09-11-2018 @ 00:10
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο