Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ανθός του πόθου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανθός του πόθου
 Η Αλήθεια είναι ολόλαμπρο άστρο
 
Ανθός του πόθου

Ω Ανθέ μου.
Προσεύχομαι στα μικρά πουλιά,
χαίρομαι τα αχτένιστα λιθόστρωτα,
και ακούω το βιολί της πεταλούδας.

Η σκέψη κατάντικρυ στο νέο ταξίδι,
και το βελούδινο βλέμμα της Ρηνιός.

Μια μουσική περνούσε, ο ήχος τρέμιζε,
ώσπου μια μαβιά μνήμη,
στροβιλίζεται ανάμεσα μας.

Η καρδιά μας χαρταετός,
τα μάτια μας μεγάλωσαν τόσο,
που μπήκαν στο ζωγραφιστό
κάδρο του ήλιου.

Αρώματα δροσιάς συντηρούν
την ατέλεια του όνειρου,
στα χείλη αναπαύεται η φλογέρα
με το φορτίο της μέθης,
που θα πλανεύει
την τρικυμία του φθινοπώρου,
εξαργυρώνοντας
το νόμισμα της χαράς.

Ω χρυσαφένιο καλοκαίρι,
στα γυμνά σου ιστία,
πλέκεις τα μαλλιά της.

Ο λυρικός άνεμος λούζει
την τρυφερή της καρδιά,
και ανθεί το μειδίαμα
που φωσφορίζει το διαμαντένιο
φόρεμα της νιότης.

Το αγκάλιασμα οδοιπορεί
στην φωταψία της ομορφιάς
εκεί καταθέσαμε τον αντίλαλο
του λυγμού μας,
εκεί μαζέψαμε της ανύποπτες
παιδικές σκέψης,
εκεί ο πολυμήχανος έρωτας
μούσκεψε με νάμα τον άρτο
από τα αρραβωνιάσματα,
που χάρηκες το σάλεμα
της τρυφερή σου στάσης.

Μια γλαυκή φωνή, παραδόθηκε
στο θείο δώρο της ερωτικής
σειρήνας,
γυμνή κάτω από τ΄ άστρα,
φτερούγισες σαν άσπρο φως,
παραδομένη, άνευ όρων και ορίων.










 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

giwrgoskarahalios@hotmail.com
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
21-11-2018 @ 13:12
Η καρδιά μας χαρταετός,
τα μάτια μας μεγάλωσαν τόσο,
που μπήκαν στο ζωγραφιστό
κάδρο του ήλιου.
Πολύ τρυφερό και όμορφο !!! ::love.::
smaragdenia
21-11-2018 @ 13:38
Μια γλαυκή φωνή, παραδόθηκε
στο θείο δώρο της ερωτικής
σειρήνας,
γυμνή κάτω από τ΄ άστρα,
φτερούγισες σαν άσπρο φως,
παραδομένη, άνευ όρων και ορίων.

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ!!!!!!!
Αγιοβλασιτης
21-11-2018 @ 13:42
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
inokrini
21-11-2018 @ 14:13
::love.:: ::hug.:: ::theos.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Νικηφόρος Μελάς
21-11-2018 @ 15:40
::up.:: ::up.:: ::up.::
Κων/νος Ντζ
21-11-2018 @ 16:13
Ενας ποιητικός ορισμός του Ερωτα!

::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο