| |
Τωρα που χωρισαμε
Δεν θα με να κλαιω,κ να σε παρακαλαω
Οπωσ παλια.θελω το οξυγονο μου
Για να μπορεσω παλι να αναπνεω,
Γιατι μονο τα φιλια σου καιγανε,
Σαν την φωτια.
Δεν θα με δεισ καθε βραδυ να πινω κ
Να τραβαω καναλι.ουτε με τουσ φιλλουσ
Μου θα βγενω,κ μετα σε μια γωνια
Να σε περιμενω, με τησ ωρεσ οπωσ παλια.
Θα τα βαλω ολα φωτια κ θα τα καψω,
Γιατι μου εκανεσ μεγαλη ζημια,στο
Μυαλο μου κ στην Καρδια.
Κ τρεχω ακομα κ δεν φτανω.
Μετανιωσα που σερνομουν απο πισω σου,
Κ εσυ δεν εδειχνεσ οικτο.γιατι μεσα σου
Δεν ειχεσ Ανθρωπια.στον ευατο μου
Θελω να δειξω,οτι μπορω κ χωρισ εσενα
Να ζησω πια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
