| |
ΓΕΡΝΑΩ
απο τη συλλογη --άκουσέ με----
Το κορμί μου χάρτης σε δύσβατες περιοχές
ασθμαίνοντας βαδίζω.
Κοιτάω πίσω κι όλα χάνονται.
Δέν με βαστούν πιά τα πόδια μου,κι η καρδιά αγκομαχά στους χτύπους της.
Ο χρόνος δεν λυπάται όταν κουρδίσει το ρολόι του.
Σε προσπερνά αδιαφορώντας,όσα φτιασίδια και να βάλεις για να τον συγκινήσεις
Ανελέητος στο διάβα του,χαίρεται στ'απομεινάρια που αφήνει.
Γερνάω!
Οι μνήμες τώρα ξεπηδούν
πέζοντας κρυφτό,πότε μπρός ,πότε πίσω.
Παιδιάστηκες εικόνες,έντονες,
γαλάζιο φόρεμα , φιογγάκια στα μαλλιά και στο δρόμο χαραγμένες
οι γραμμές για το κουτσό,κι η μπάλα σαν ακροβάτης σε τσίρκο περιμένει το χειροκρότημα.
Γελάει ο καθρεύτης σαν τον κοιτάς.
Γερνάω!
Ο πηλός αρχίζει να σκάει και γεμίζει αυλάκια
Πόση σοφία άραγε στο διάβα μου;;;
Πόσα όνειρα χαθήκανε στο δρόμο;;
Τα βήματα αργά πιά.....πού να φτάσεις την πηγή της νιότης!!!!
Αγναντεύεις εναγωνίως το μετά.Πολλες οι ερωτήσεις.
Πώς θα κωπηλατίσεις στην τελευταία θάλασσα της ζωής;
Πόσοι φυγανε....χωρίς να στείλουν ένα γράμμα.....
Μαραίνεσαι σαν το φρούτο που περνάει ο καιρός του.
Κοιτάς απ'το παράθυρο τα κρίνα της νιότης που γελούν στα παιχνίδια τους
Βαρύ το φορτίο της σοφίας.....
Κυλάει ένα δάκρυ, απ'την ξερακιανή πιά πηγή που θόλωσε......
Τώρα ακους την ψυχή σου......
αφουγκράζεσαι.......
της λές με θλίψη πιά.........
Γερνάω!!!!!!!!!!
κ.λ inokrini
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
