Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η μόνη μου συντροφιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269437 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μόνη μου συντροφιά
 Μια καλησπέρα από την άλλη άκρη της γης !! Χρόνια πολλα σε όσους και όσες εορτάζουν !!
 
Είναι κάποιες στιγμές που φωσφοριζουν στο σκοτάδι
μπλέκονται με τα κλωστήρια της αληθειας και σμίγουν
σκιές που ζωγραφίζουν στο ταβάνι οράματα το βράδυ
μέσα τους προσπαθουν τις αναμνησεις να πνίγουν...

πιάνομαι από ανείπωτα λογια και λέξεις να κρατηθώ
Βυθίζομαι και πάλι στο παραπονεμένο βλέμμα σου...
απόψε δεν θέλω από την ψυχρα του χρόνου να νικηθω
μα ούτε να σε κρατω ξύπνιο και να γίνω" θέμα σου"

ψαχνω ξανά εκείνο το απέραντο κενό στη ψυχή μου
αναμετρώ τα βήματα εκείνης της εποχής που άφησα
κρούζουν τα αναφιλητά στα στήθη, βαριά η ιαχή μου
με την ανάσα μου χαϊδεύω εικόνες που ψηλάφισα.....

γερμενη πανω στη κουπαστή των ονείρων, δακρύζω
σταματώ στο "γιατί" που τρυγαει τους παλμούς μου
σε ότι αγάπησα πολυ,σαν ορφανό παιδί ξανά γυρίζω
μα με αξιοπρέπεια θάβω εντός μου τους θυμούς μου

γιατί έπρεπε,μεγάλωσα πριν την ώρα μου κι ωρίμασα
χαρίζοντας στις κούκλες μου με πονο το χαμόγελο μου
πάλεψα με τη μοιρα και όλες τις ατυχίες τις δοκίμασα
είχα μόνη συντροφιά, έναν δικό μου ήρωα κι είδωλο μου .


....@....


12-12-2018


ΕΛΕΝΑ Λ.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πρέπει να ξέρεις ν'αγαπάς,για να λές σ'αγαπώ !
 
elena351
12-12-2018 @ 22:24
https://cdn.pixabay.com/photo/2017/08/21/21/09/transistor-2666935_960_720.jpg


http://2.bp.blogspot.com/-F5TS-8ZX4_U/UbBdsPbgANI/AAAAAAAADXw/ZWk2ar2nkZ4/s640/National-Geographic-14.jpg
inokrini
13-12-2018 @ 02:46
γερμενη πανω στη κουπαστή των ονείρων, δακρύζω
σταματώ στο "γιατί" που τρυγαει τους παλμούς μου
σε ότι αγάπησα πολυ,σαν ορφανό παιδί ξανά γυρίζω
μα με αξιοπρέπεια θάβω εντός μου τους θυμούς μου ::love.:: ::love.::
zari.kardias
17-12-2018 @ 01:30
...σκιές που ζωγραφίζουν στο ταβάνι οράματα το βράδυ
μέσα τους προσπαθουν τις αναμνησεις να πνίγουν...
Πανέμορφο όλο!!! ::yes.:: ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο