| |
ΠΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ ΠΛΟΥΤΩΝΑ
Στο λιβάδι των νυμφών,
άδοντας η Περσεφόνη,
έσκυψε κάποια στιγμή
να χαϊδέψει ανεμώνη.
Σαν πουλάκι κελαηδεί
μέσα στην ανεμελιά της,
και ευθύς ανοίγ' η γη
και την κλεί στην αγκαλιά της.
Την άρπαξε ο Πλούτωνας,
για σύντροφο στον Άδη.
Χάθηκε, πια, γι' αυτή, το φως,
θα ζει μέσ' το σκοτάδι.
Από τότε, συνεχώς,
νιες πολλές χάνουν τ' αστέρια,
και στον Άδη, δυστυχώς,
Πλούτωνα γίνονται ταίρια.
Πλούτωνα, να το θυμάσαι.
Από σένα, κάλλιο μόνες.
Τέλειωνε πανάθεμά σε.
Όχι άλλες Περσεφόνες.
Άσε ρε Πλούτωνα τις νιες
τη νιότη να γλεντάνε.
Πάρε αν θέλεις τις γριές.
Κι αυτές, πολύ σου πάνε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
