| |
Πήραμε τ` άνθια προσφοράς
τα κάναμε όλα σύρματα
και τα λευκοπερίστερα
τα ρίξαμε στη στάχτη
να` χουμε, ωραία αισθήματα.
Στέρεψε το νερό πηγής
στη ξεραμένη στέρνα.
Κάψαμε τα βασιλικά
να` χουμε ένα ξερό στεφάνι.
Δεν σεβαστήκαμε γραφές!!
Μήτε λευκό φουστάνι.
Διώξαμε όλα τα πουλιά
και στους μπαξέδες, ερημιά.
Δεν σεβαστήκαμε όνειρα.
Δεν σεβαστήκαμε χρόνια
Σε κρινοδάχτυλα ακριβά!!!
Πήραμε την ευτέλεια!
να` χουμε σάπια κλώνια.
Ξεράθηκε η στέρνα μας
ξεροί οι κατηφέδες,
ξερό το χώμα
και η γη.
Σε βουρκωμένες μέρες!
και κακοφόρμισε η πληγή.
Ορφανεύουμε διαρκώς...
σιωπή να μας ενώνει.
Το κάλπικο ο Βασιλιάς!!
Στου κήπου το μπαλκόνι
που` χε πουλιά και κρίνα
που` χε ουράνιες διαδρομές.
Που` χε λαμπρά αστέρια!
Τώρα χορεύουν οι σκιές!!!
που` χουν λάσπη στα χέρια!!
Πληγώνει, πονά, μελαγχολεί,
χέρια που ζωγραφίσανε!
Ιχνογραφίες της καρδιάς!
Χέρια ζεστά, μαλάματα!
Προδώσαμε κι` αφήσαμε.
Ένα σημάδι από καρφιά!
Ένα ξερό τοπίο!!!
Του μέλλοντος μας
το μηδέν!!!!
Κι` είπαμε ένα αντίο.
Με αγάπη, εκτίμηση, μ` ένα συγνώμη.
27-12-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
