| |
Δεν θα βάλω παρωπίδες στα όνειρά μου
δεν θα αφήσω να μου πουν τι να πιστέψω
σαν τον Ίκαρο θα κάψω τα φτερά μου
πλάι στον ήλιο θα πετάξω κι άμα πέσω
κάποιο πέλαγος θα πάρει τ’ όνομά μου
Δοκιμάστηκε- είναι αλήθεια- η αντοχή μου
Απ’ της τύχης τις βουλές, απ’ τα μοιραία
κι έλεγε να παρηγορηθεί η ψυχή μου :
«εδώ γύρισε απ’ την Τροία ο Οδυσσέας
δεν θα βρω κι εγώ την στράτα τη δική μου;»
Γιατί είναι κάποιοι άνθρωποι αδερφοί
κι ας μην είχαμε ποτέ το ίδιο αίμα
Και για χάρη τους αξίζει
Να τολμήσω το ταξίδι
Μοναχά γιατί πιστέψανε σε μένα
Κι αν πληρώσω ακριβά το τίμημά μου
Προμηθέας στα φαράγγια του Καυκάσου
θα τα σπάσω, θα τα κόψω τα δεσμά μου
και θα λύσω- όταν λυθώ- και τα δικά σου
και ας μη θυμάσαι μήτε τ’ όνομά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
